Ana Gibi Kimse Yanmaz Evlada

Anaların kıymetlisi çocuklar
Dört mevsimin goncasıdır çiçekler
Yüzü solsa dertlerine dert ekler
El açıp'ta dua eder analar

Ne yiyor ne içiyor bir bilse
Merak bitse gözyaşını el silse
Tezkereyle hele hele tez gelse
Yavrusuna kucak açar analar

Boğazında düğüm olur her lokma
İçi yanar güldüğüne sen bakma
Ana de'de gel kafana hiç takma
Şu dünyayı değişir mi evlada

Analığın fıtratıdır acılar
Gece gündüz evlat için sızılar
İçlendikçe derdi yorar üzülür
Evlat diye çırpınmaz mı analar

Gökyüzünde yüce makam sunmaya
Şehitlerin ruhu teslim Mevla'ya
Komşuları Peygamberle evliya
Oğlum diye ağıt yakar analar

Sesini yükseltip de höykürme
Oğlu şehit anasını sen kırma
Sen sen ol'da yarasına el vurma
Evladını unutur mu analar