Hafifçe Essede Sallıyor Rüzgar

Farfara günlerde şamata gırgır
Pehlivan şakkadak olmadı cazgır
Hafifçe essede sallıyor rüzgar
Sararan yaprağa gül denmez oldu

Nasılda ağarmış başımda saçım
Sarardı tenlerim kalmadı gücüm
Farkında olmadım geçerken içim
Solunca benzimde bey denmez oldu

Cevvaldim kefilim resimler durur
Ruhumu maziden o günler yorar
Kalmadı takadım her nefes zarar
Küçücük tepeler yol vermez oldu

Yanar gün olupda kurutdun dalı
Garezden gırartdın saçı sakalı
Bedende zararsın ruhda pahalı
Toz duman içinde kalınmaz oldu

Emmi der oldu şu gavur kızlar
Aynaya bakınca yüreğim cızlar
Seslenmem velakin ciğerim sızlar
Göz gözü görmüyor yaşanmaz oldu

Uykusuz geceler hicrana döndü
Ne mehtap var nede kalbim dayandı
Adını söylemem doğumu Van dı
Mazide kalınca aşk denmez oldu