Alper Yıldız Şiirleri - Şair Alper Yıldız

İçime dolan sınırsız çığlık
Derinlerin derini yine bir sığlık
Haykırmak istiyorum feryadımı
Yazık ki bulamıyorum takatımı
Yine bana kaldı sırlarım
Sırlarla çizili sınırlarım

Bazen masum bir çocuk
Bazen durgun
Bazen acımasızca asi
Zapdolunmaz bir kükreme
Bazen vurur
Çılgındır sesi

Gidişin yıkar herdefasında
Uslanmaz hayallerimi
Gidişin çeker beni cefasında
Yokluğuna uzanan ellerimi.

Soğuk vuruyor gönlüme

Yakıcı güneş benim
Gülümseyen ay benim
Göklerde yıldız benim
Alem benim nefesim

Kırda kelebek benim

Umuda yolculuktu serabım
Bir ateş çiçeğinin yakıcı mehtabında
Her an kadar zaman yakınım
Hayallerin alamadığı mekanında

Sonsuz bir ateş önce ruhumu saran

Denizler ruhumdan tüten bir türkü
Denizler şahlanır görünce Türk’ü
İçimde saklıdır sular ve adı
Dalgalandıkça duyulur feryadı

Dolunay vururda cemali parlar

Boşluğun elinden tutup,
Köşe bucak gezmekteyim.
Zerre zerre seni yutup,
Şu hacmimi ezmekteyim.

.

Karanlıkta kalmış en korkak korkumsun,
Ürkmüş saklanmış en belirsiz duygumsun.

Kıt kanaat aglayan bir kör gibisin,
Titreyen umutlarin sonda kalmış dibisin.

-1-

Bulutlardan istanbul yağıyor üzerime,
Gözyaşımı karıştırıp kendine,
Ben oluyor sırılsıklam...
Merhametli,acımasız...

...

Soğuk ve yağmurlu gecelerde,
İçime düşen titremesin,
Korkumsun Ruhefza...
Pencereleri bir şimşekle sarsılan,