Niye uzak düştüm? çok özledim,
Özsün,körkütük seni 'öz'ledim.
Sonsuzluğun yolunu gözledim,
Görmeksin sen,ben seni 'göz'ledim.
Varlıkda gözlerimi közledim,
Soluklanmadan kendimi içtim
Çelikten bir kasede görünmez
Ben kendi önümden bile geçtim
Geçtiğim yollar yola bölünmez
Boşluk aynasından gördüm beni
...
Farzetki gaib benim Ruhefza,
Gaibin tahtına kurulmuşum...
Farzetki benide sen yok ettin,
Yokkende varına vurulmuşum...
Siman belki silikken,
seni rüyamda gördüm.
Korkular bir iken,
seni rüyamda gördüm.
Ne vardın nede ben,
Radyoda sessiz notalı bir türkü var
Kapalı televizyonu seyre durdum
Sanki üzerimde zamanın kürkü var
Saatinde sesini duyup kudurdum
Hamaklarda ceset sallarken,
Tabutumu da göremedim.
Ruhlarla saklambaç oynarken,
Ölümü de düşünemedim.
Seke seke mezar taşına,
Hayra yorulmuş bir rüyayım
Ne manam anlaşılmış
Ne manasızlığım arındırılmış
Sadece hayra yorulmuşum
Bilmeden var olmuşum
Ne zamanım beklenmiş
Semaverde demlenen ruhumuzu...
Çay diye içerdik ya...
Hani demli olsun diye...
Üzerine azıcık Mutluluk çektiğimiz...
O günleri de çok özledim dost!
Yalnız kalınca evimde,
Sokakta bir ses inler.
Pencerede tül tül perde,
Karakedi beni dinler.
Çakal çığlıkları uzakta,
Mahşerin orta yerinde
Küçücük bir çocuk buldum
Onun büyük ellerinde
Nihayet bende bir kuldum
Herkes hayretler içinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!