Öylece gidecek misin?
Arkana bakmadan
Umutlu günleri unutup
Yeni sayfaya başlayarak,
Mutlu olacak mısın bensiz de
Kime anlatacaksın derdini
Özledim seni...
Biliyorum hasretlik
pek de kolay iş değildir.
İstanbul'un karanlığında,
gece bekçisiyim yatağımda
gözlerimi kapatsam
Zordur, bir anda hataları temizleyebilmek...
Hele ki ders çıkarmadan yola devam ediyorsan
hiçbir şey yaşamamışcasına...
Ve pişmanlık duymuyorsan...
Zordur, başkasının aklıyla hareket edebilmek...
Bilmiyorum neredeyim, ne yapıyorum, ne haldeyim?
Zaman çok çabuk geçiyor, daha dün gibi hatırlıyorum.
Ve sanki hâla bir sene var,
Bir mavi gibi gel tekrardan.
Deniz sakinliği kadar huzurlu,
Gökyüzüm kadar sonsuz,
Umutsuzluğun ihtimali olmadan...
Yıka yüreğimi en temiz sularınla.
Hastalığımı dahi bilmeden
İlaç almak gibiydi
Sensiz geçirdiğim günler...
Anladım ki;
Fayda edemezsin artık
Adını haykıracağım günlere hasret
Korkunun ne demek olduğunu bilmeksizin
Her yanın mavilik koktuğu yerde
Sesini duyuracağım özgürlük
Yağmurları getir en verimli topraklara
Şubatta yağan kar taneleri gibiydi sana olan sevgim;
Öylesine temiz, öylesine narin.
Ve sen nedense bir türlü kışı sevemedin.
Yaktığın ateşi söndüremeyip, sonunda ikimizi de erittin.
Söyler misin,
Bir sonbahar akşamı esen rüzgara
Söylesem getirir mi ki seni
Tutsam ellerinden bırakmasam bir daha
Bütün yapraklarım dökülürken şimdi...
Yapraklarım, sen ve ölüm rengi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!