Duyulmayan sesler var, görülmeyen gözler
Sen görmüş geçirmiş çocuk, anlat, bilsinler
Anlat
Silik günler ve zoraki gülümsemeler
Kendini beğenmiş kelimeler ve cümleler
Susma
Mümküne en yakın uzaklığı ölçtüm
Metrem yetmedi
İmkânsıza ne kadar kaldı, düşündüm
Cevap gelmedi.
Bir arkadaşım,
"Niye hiç gülmüyorsun sen?" demişti bana
Bir farkındalık anı
puslu dünyamdaki gülümsemelerim
Kayboluyor. Neredeler?
Tuhaf.
Bir adam,
Herkes kadar sıradan
Hiç olmadığı kadar perişan
Kafasında binbir düşünce eser bir an
Dışarıda bulur kendini
Soran gözlerle bakar etrafa
Nereye gitsem şiir gelip buluyor beni
Roman yazıyordum ben oysaki
En azından yalan değil hiçbiri
Olsa olsa biraz abartı belki
Fakat bu değil mi ki yazmanın gereği
Hem kim ispat edebilmiş kendini
Gelip gitmede
Hafif turuncu bir hüzme
Geceleri bembeyaz bir ışık
Yolunu gözlemede
Gürültülü uyanış
Bir zamanlar çocukmuşum
Göğü daha bir mavi görürmüşüm
Hayallerim varmış, unutmuşum
Top top diye ölürmüşüm
Bir zamanlar çocukmuşum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!