Alican Ay Şiirleri - Şair Alican Ay

Al götür dağların ardına beni anne
Buraların havasına alışamadım
İnsanları ile tanışamadım
Al götür sanki yaşayamadım anne

Al götür yalan dünyadan anne

Katık sözlerinize, çatık yüreğinize
alıştım artık...

miskini sövmenize, kurnazı övmenize
alıştım artık...

Odam çok soğuk
kış mı geldi dersiniz

bulutlar çok kara
yaş mı geldi dersiniz

Elim kalbime ulaşabilse
söküp alabilsem bu acıyı
içimden bir çıkabilse
kusup atabilsem bu acıyı

Kulaklar duyabilse

yar olsan şu gönlüme
düşmem dünyanın derdine
acıyı sorsan özüme
kapılsan gönlümün seline

sefa gelsen yüreğime

Bir gün beni arayacaksın
hallerimi soracaksın
utanarak af dileyeceksin
kusura bakma affetmem

kalbimi isteyeceksin benden

Tahtadan bir gemim olsun
Alıp götürsün beni uzaklara
Gözyaşım sulara dökülsün
Hüznüm deryalara, gemim kıyılara vursun

Tahtadan bir evim olsun

Toprak güle
Gül toprağa muhtaç
Gül dikene
Diken güle muhtaç
Toprakta güle
Dikende güle muhtaç

Gözlerime toz kaçtı derdim;
birilerinin ağladığımı anlamaması için
oysa bilemezdiler;
tozlu gözyaşlarımla yüreğimin çoktan bulandığını...

Kanatlanıp uçmak isterdim
gökleri görmek isterdim
dünyayı seyretmek isterdim yukarıdan
kibirsizce kimseyi küçümsemeden
mesken edinirdim gökleri