Ağlarken,
Kesik kesik nefes alan adamların acısını
Henüz hiç bir şair resmetmedi notaya!
Antakya, 15 Eylül 2017
Susmak gerektiğinde, dilsizliği
Geri adım atmak gerektiğinde, çekilmeyi
Kabullenmek gerektiğinde, yenilgiyi
Nokta koymak gerektiğinde, gitmeyi
Göğüslemeli adam…
……….‘’Değmen benim gamlı yaslı gönlüme
………. Ben bir selvi boylu yardan ayrıldım
………. Evvel bağban idim dostun bağında
………. Talan vurdu ayva nardan ayrıldım’’
Belki de cenin halinde ölmek iyiymiş!
Falanın dölü, fistanın dölü olmak yerine
Günyüzü görmemek,
Uterusun içine dönmek,
Fetüs olamadan sönmek,
Hatta döllenmemek daha iyiymiş…
Tarifsiz bir arzu ile
Gözlerini çekti canım.
Kâh bal,
Kâh batyal,
Kâh berkemal gözlerini…
Bakamazsam herhâl;
’Oysa aşk, kalbe vurulan damgaydı!’’
Haklısınız bayan
Üstünden çok vakit geçti
Anımsamamız normal.
Şiir kokan akşamlarda
Anason dudaklarından öpeyim...
Ki her bir yudumunda
Yine yeniden, aşkınla öleyim...
Antakya, 15 Mayıs 2020
‘’Hayalindeki cennette yaşayanlara’’
Ey! Bu dünyayı kendilerine cennet yapanlar…
Nefsinden gayrı fikri, hiçe sayanlar!
Düzenbaz imamlar…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!