Sen geldin
Öyle ki ismini âleme söyledim
Dağlardan tebessüm aldım
Toprakta doğum sancıları
Binbir çiçek verdi yüzüne
Şehirler sokaklar utandı
Kubbe yarılıcak gibi
Güneşsiz bir öğle saati
Belirsiz bir deniz
Ve sadece aptal bir balık
Kötüyüm
İyi olmayı bilemicek
Kendimi sevecek kadar
Uyurum
Vakti zamanı bilmem
Nefes almayı unutur
Ölüler konuşurmu bu diyarda
Nerden geliyor bu aydınlık
Beyazlar içinde bir beden
Yatakla tabutum birleşmiş
Güneş bile bakımıyor yüzüme
Bir kez daha kaybettim
Bitmeli bu insan hali
Sekiz sabahları tüketti akıllımı
Oldum olası hayal kölesi
Hangi gün benim
Olduğum gün hangisi
Bu şehir bir fena tefeci
Düşermiyim fikrine
Yeşil denizler
Yahut karanfil gibi
Bilirmisin beni
Elleri toprak kokan kadın
Beklemek
Mevsimler gibi
Gecenin günü
Toprağın bedeni istediği gibi
Varmak
Güneş halt etmiş ateşim de
Böyle değildi bitmeler
Büyükler öyle demiyordu
Sevgi sizi pak eyler
Mutlu ölümler dilerdi
Kim değiştirdi bu oyunu
Bendeki neyden olmuştu
Bak gör cancağızım
İki beden kaldık
İçimiz âlâ içimiz âr
Bir çiçek var aramızda
Geçmişin anılarından kalma
Toprağı sen suyu ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!