Ali Osman Yılmaz Şiirleri - Şair Ali Osm ...

Sevdan mı? yoksa,
Yıldızlar mı,daha uzak?
Neden ayrıldık bu kadar?
Erişilmez uzaklardayız.

Ömür bitiyor,

Susun biraz,
Göklerin tanrısı çıldırmış olmalı,
Bak,nasılda gümbürdüyor,
Gök gürültüsüyle aşkımın,
Şah damarını kesiyor.
Her yana fışkırıyor,

Dizilmişti gençler saf,saf,
Elerini kaldırmışlar gökyüzüne,
Büyük bir kalabalık halinde,
Cenaze herkesin en önünde,
Gruplar,ellerinde çeşitli bayraklar,
Üzerinde devrimci yazılar,

Bu sabah uyandığımda,
Camdan dışarı baktım,
Tan yeri yanıyordu,
Alev alev kızllık,
Kaplamış ufku.

Bir ömür baktım sana hiç gözyaşın yok
Bende bilirim sen ağlayamazsın ki
Katı yüreğinle kimseleri sevemedin
Taşlaşan kalbin bak yosun tutmuş
Sulamış gökler gözyaşlarıyla bedenini
Yinede yumuşatamamış taş kalbini

Bir köy çeşmesine bakıp,
''Bu çeşme ne güzelmiş,
Su içecek tası yok,
Kırma İnsan kalbini,
Yapacak ustası yok’’
Diyebilen gönül,

Öyle bir öfke var ki,
Yüreğimde,
Ve öyle bir çarpıyor ki,
Her yer sallanıyor.
Buz gibi donuyor hava,
Taş kesiyor bulutlar,

Yalnızlıktan ve karanlıktan,
Çok korkasın,biliyorum.
Koynumdan daha rahat,
Uyuyacak bir ten,
Arama boş yere,
Tenimdeki sıcaklığın,

Rüzgarın kanatlarına binmiş gidiyor
O şimdi yaban ellerinde
Sızlayan yüreğim andıkça onu
Titriyor depreme uğramış gibi
Teselli arıyor yüreğim o an
Bir türkü tadında

Sahi sen,
Çıplak ayaklarınla yürürdün,
Sizin oralardaki,
Irmakların üzerinde.
Ayaklarında ıslanmazdı,
Saçların hep kuruydu,