Ali Osman Yılmaz Şiirleri - Şair Ali Osm ...

Bu şehrin sokaklarında,
Seni aramaktan yoruldum.
Kaç köşe başında,
Sen diye koşturdum,
Sen olmayan yabancıların ardından.

Nezaretin Camından,
Dama doğru bakınca,
Damın üstünde bir mavi,
Çok da duru,
Hemde mas mavi,
Tıpkı Özgürlük gibi,

Sarı saçlı,
Mavi gözlü,
Bir güzele,
Aşığım dostlar.
O yüzden yüreğim yanar,
Ağıt yakar dillerim,

Çocukluğum!
Hey benim emeklediğim,
Yürümeyi,koşmayı öğrendiğim,
O minnacık yıllarımdaki
Çocukluğum nerdesin?
Nereye sakladınız?

Gece olunca,
Koynuma dalardın,
Sarılıp boynuma,
Seni çok seviyorum,
Hep mutlu etmek,
İstiyorum derdin.

Hey dostum’!
Ben,
Senin gördüğünden,
Başka bir şey değilim.
Gördüğün,
Benim giysilerimdir,

Ben sensiz,
Yelkensiz ve dümensiz,
Hatta küreksiz,
Bir teknedeyim,
Açılmışım enginlere,
Sensiz,

Gözüme şehlası geldi bakınca
Böyle molur deli gönül sevince
Irağın yanından beri gelince
Sevdiğimden daha güzel var mola.

Sevdiceğim güzel otur obanda

Güle ötermiş bülbülü,
Ah ederim, görün ölümü,
Solmadan bir koklayım,
Sarı saçlı,tomurcuk gülümü.

Ata binmiş sevdiğim,

Gecenin aydınlığında,
Bir tepeye çıktım,
Yaşamın bestelediği.
Sessizliğin senfonisi yankılanıyordu,
Uzaklardan.
Yaşama karşı,