2 el 2 ayak bir de 7 delikli tokmak
Hamlet’in dediği gibi var, olmak-veya olmamak
On birimizle dizildik, can pazarında sıraya
Her maçın gayesi değil mi? Gol atmak-attırmamak
Ömür levhasını getirmek, 1-O numaraya
Sevenler ne utansın-kader utansın diye
Alın yazımı çaldım bahtımın karasına
Varsın kanasın dursun-yanarsa yansın diye
Tuz basmadım, köz bastım gönlümün yarasına
Dünyanın ne kadar derdi-gamı varsa bende
Senin için ölür müsün deseler, ölürüm bil
Ben Hakk’ın adaletin inanır,uyarım.
İki elim kanda, fizanda olsam gelirim bil,
Sensiz geçen bu ömrü, ömürden mi sayarım.
Önce herikimiz için ayırırım yarıya,
Sağ elini göğsünün sol tarafına koy, duyarsın
Allah kalbinin içinde-kalbin avcunun içinde
İşte, öyle bir sensin ki sen- bir düşünsen anlarsın
Yaşıyorsun O! Durdukça sende, O! Kalbin içinde
Elini çekse senden, bir boşluğa yuvarlanırsın
Dikeni var diye gülü hor görme
Bir dalda diken de, yaprak da biter.
Aşk için çekilir sakın zor görme
Bütün dertler kara toprakta biter.
Her gönül mutlaka ateşe düşer,
Gözüm seni göreli,gönül vereliberi
Senin derd’i aşkına giriftarım efendim! ..
Bir bakış baktın bana, tutuştu aşk cevheri
Yalnız gönül mü? Yandı her tarafım efendim! ..
Muhtacım ben, ihtiyacım var istinadına
Gözüm seni göreli-gönül vereli beri
Senin derdi-aşkına giriftarım efendim
Bir bakış baktın bana-tutuştu aşk cevheri
Yalnız gönül mü? Yandı her tarafım efendim
Muhtacım ben-ihtiyacım var istinadına
Dünyada yâr mı yok, gönül üzülme
Nalan ağlatırsa, handan güldürür.
Ağlamadan sakın gülersin; gülme
Bilirsin aşığı gülmek öldürür.
Bilirim kime verirsen ver, meyil
Ben kimim-sen kimsin-O, kim-bu kim?
Kendini bilen bildi, O’nu, kim?
Ben gariplerden bir senin kulunum
Gönlü kırık-boynu bükük gelirim
Kimliğim yok, işte senin kulunum
Ne zaman görsem seni, gözün düşse gözüme
Baktırmaz gözlerime, gönlüm seni kıskanır.
Ne zaman ansam seni, adın düşse sözüme
Söyletmez hiç adını,dilim seni kıskanır.
Bir koklamak istesem o talih bende nerde?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!