Gönül düştü zor bir aşka,
Ne olacak hali böyle.
Diyor ki, sevmeden başka
Bir çaresi varsa, söyle.
Çileli gönül gibi,
Bir derde düşşen bile - Ne gam, ne üzül gönül.
Gülmek istesen bile - İki ağla bir gül, gönül.
Bilirsin dünya fani - Sen de fanisin yani,
Yüz yıl öncesi hani? - Hep aldı ecel, gönül.
Gözlerine baktıkça özlerim gözlerini
Ne kadar görse gözüm, özüm görmek istiyor
Hep okşamak isterim mutlaka bir yerini
Mesela; saçlarını canım örmek istiyor
Ruhum rüyalarda ne kadar görse bile de
Ne yapsam dindiremedim
Gönlümün bu ahı ne?
Çok sevdim sevdiremedim
Sevenlerin günahı ne?
Çok yaşadım-çok yoruldum
Sevgi olmasaydı eğer alemde,
Kimse bir kimseyi takmaz sanırım.
Herkes birbirini sevse her demde,
Kimse hatır-gönül, yıkmaz sanırım.
Görülmüş mü, böyle s evgi dünyada?
Gece karanlıkta yaz, ne yazdığın bilinmesin
Yaz katibim yaz, seni bana yaz beni sana yaz.
Ellerin titremesin, yazdıkların silinmesin
Kalbin sızlaya sızlaya, gönlün yana yana yaz.
Ben o sevgiliye kavuşmanın yolunda değil,
İlkbahar-yaz-kış derken, ömür geldi son mevsime
Su gibi akıp geçti zaman günler arasından
Aldanma gönül albümdeki o birkaç resime
Zaten yüzün gülmedi hiç, bahtının karasından
Hangi bir tabib çare buldu ki, yarelerine
Hazır hayalime gelmiş, gözümün önündeyken
Bir öpüversem seni, dudağın mı yenir sanki.
Göze yasak yoksa da, bakmasalar ya öperken
Cümle alem biliyor, bize kim söylenir sanki.
Kendileri sevmeden, her nane yediklerinde
YÂR (Dudak değmez)
Yar diye diye sevdiğin yâr, sana yâr olan yardır
Ne vefasız sevgilidir, ne de o can dediklerin.
Yüreğinin içinde her an hazır ve nazır vardır,
Öyle değilde ne, nerde? Hani nerde sevdiklerin?
Ne zaman dolaşsam bir, Germencik sokaklarında
Çıkıverecek gibisin bir köşenin başında
Gözümde canlanan o tebessüm dudaklarında
İşte! Köşeyi dönünce duruyorsun karşımda
Bilirsin çok severdim ben, Germenciği-seni de
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!