Madem her harf Elif’ten ibaret
Lam deyip neden Cim’ledin beni
Madem her işi oynayan sensin
Sen deyip neden Mim’ledin beni
almuti
Gönül sazından dökülen bu nağme
Anladım ki mızrap değdikçe ses vermede
Ey mızrap okunu atan sevgili
Ok değdikçe feryad benden yükselmede
Almuti
Bak dedi bir ses,
Baktım! ..
Sordu ne görüyorsun?
Hiiç, neyi görmem gerekli,
Dedi, görmen gerekeni.
Dinle diye söyledi tekrar,
Ne sıratmış böyle bu, yürümekle bitmiyor
Yarım asır geçti gitti, sırra akıl yetmiyor
Hem gel diyor hem de git, med ceziri bitmiyor
Hem var oldum hemde yok, sırra akıl yetmiyor
Dil ne zaman ben olduki ben deyip durur
Ne ben, ne biz, sen ne dersen o olur.
Ya yakan ol dünyada, ya yanan,
Işık olmaktır maksat gerisi yalan
Selametse niyetin kıyıda oyalan
Dalmıştır deryaya anlayışı olan.
Vav sükuna erince nun’da
Kimse vav’ı bilmez oldu
Kaf derdine düşen nun’da
Sır kendini gizler oldu
Almuti
Ben kimim, nerdeyim bilemem ki hey can
En fazla yanıldığım, bildiğimi sandığım an
Demedim mi sana
Bilmediğini görmen gerek
Gördüğün bilinmezdir demedim mi
Demedimmi sana
Gördüğün sana perdedir
Varken görünmezim, yokken bilinmezim,
Yokken bilinmek içi varım, görünür görünmezim
Varken görülmek için yokum, bilinir bilinmezim
Herkes varsa ben yokum, benden gayri kimse yok!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!