gör kadar uzak
hayal et kadar yakın
kal kadar özlenesi
git kadar çekip gidilesi..sin
içinden çıkılamayası
tanım / sızım
tutamayacağım sözleri veremem
etim budum gibidir duygularım
görünen görünmeyenlerim darasız
netimdir terazimde brüt çekemem
mutlu olacağını bilsem de günü birlik
geçici tebessümlerin hatrı, beklentisine
birer ikişer üçer çekilen
tespih taneleriyiz biz
birer ikişer eriyen
kar taneleriyiz biz
çektirtmem eritmem diyemem
bir diğerlerine
hayat dediğin nedir ki
bir varmışsıın bir yokmuşsun
an meselesi yıllar
hele bir kaçırılmaya görsün
tanışmak nedir ki
sessizliğinin
çaresizlik olmadığını biliyorum
bakışlarımı
senden kaçırmamın suç olmadığı gibi
biliyorum kaçıncısını söndürdüğün
suskunum beyazın zıtlığına
tutkunum siyahın tevazusuna
karşıtlıktan hoş görüye
garip bir denklem
siyahtır sınırları çizen
oysa
Sessiz sessiz fısıldasam bir şeyler olur mu? ?
Tamam o zaman; hadi ben de dokundurmuş olayım birkaç satır işte, kendimce,aşkın kıyısınaaa, köşesine... Hani herkes yaşamıştır ya hesapta, irili ufaklı, küçüklü büyüklü; illaki vardır birileri için ahkamı bol, ufku geniş, özlemi büyük, gözü yaşlı, gönlü coşkun; tek taraflı, iki başlı, bazen uğruna ölünesi, bazen çekip gidilesi.. gerçek veya platonik.. Aşk Macerası..
Tanımı tam konulamayan, üzerine en çok konuşulan; haritası kalpte başlayan, akılda karışan, sekste bağrışan, uzaklarda özlem; bir’in yalnızlığını iki’de gideren; iki’nin sıkıntısını bir’de artıran… aşk… mı dedin? ? :)) sevdalar, eveeet, biliyorum onu, yaşamış tatmıştım; sen gibi….
Hadi, sen de dokundur desem kıyısına,köşesine… neler neler anlatırsın kendince.. KENDİNCE…. Aşk, birilerinin varlığında bencilce KENDİNİ YAŞAMAKTIR….. doğru mu? ? :)) Bakınız alican - ayşecan; dilekcan -mehmetcan…… ademcan, havvacan…
gülücüklerinin hoş tınısı geziniyor yapraklarda
duyuyorum..
sevecen gözlerin ışıldıyor sevginin buğusunda
görüyorum..
göz yaşların süzülüyor kaldırım taşlarında
usul usul
bırakıp gittiğin dar sokaklar ardına düşmedi
toprak sıvalı evler ağıt yakmadılar gidişine
küçük adımlarınla sek sek oynadığın taşlar da öksüz kalmadı
tavukların gıdaklayarak kaçıştığı bahçelerde
el ele tutuşup koştuğun sevimli sümüklü kız çocukları
seni hanidir hatırlamıyor…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!