Çiçekler içinde gördüm yüzünü
Alamadı sende gönül gözünü
Şiirlere döktüm sevgi sözünü
Kalemler yazamaz güzelliğini
Açılan bir gülsün aşk ağacında
Öyle yalnızımki hayat yolunda
Attığım adımlar gider boşuna
Bir tatlı söz duysam böyle zamanda
Sevinir gönlümün gider hoşuna
Hayat çok güzeldi çocukluğumda
Gelip geçti ömür bir yarım asır
Olmuştur bilmeden hatamla kusur
Kalmadım kimsenin elinde esir
Ben dünden bu güne yaşar giderim
Yaşım bu nereye gider bilemem
Bir resmimiz vardı senle güzelim
Uzanmış ellerim yar omuzunda
Sen gittin bozuldu gönül düzenim
Aşkım göz yumuyor hasret tozunda
Uyumak isterdim dizin üstünde
Aşkı buldum hiç yoktan
Sana yandım ben çoktan
Seninle mutluluktan
Uçacak gibi oldum
Senle sevdim bu şehri
Acı tatlı bir hatıra
Yar gidince geri kalan
Anıyorum ara sıra
Kendi gerçek aşkı yalan
Hem oynadı hem seyretti
Bak kalbim seslenir bir gül içinde
Uzaksın sana hiç duyuramam ki
Sevgiyle beslenir gönül içinde
Sevip sevilmeden doyuramam ki
Bazen resmin çıkar durur karşımda
Kırmızı Güllerle seni düşündüm
Andım hep adını bilmem duydun mu
Bütün hayalimle sana taşındım
O güzel kalbine beni koydun mu
Gel hüznü maziye atıp gömersin
Bekletme gel beni aşk gölgesinde
Çıkıp vur karşıma o ışığını
Seni ister gönül her gecesinde
Sevindir gelip te bu aşığını
Buluşsak bir masa seçip köşeden
Aşk denilen başka alem
Gelmez dile yetmez kalem
Niye yandı Mecnun Kerem
Şimdi yeni anlıyorum
Sevgim büyür günden güne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!