Yar gitti hasreti örter kalbimi
Nerde o vefasız soruyor gönül
Düşler sokağına atar kendimi
Her güne bir hayal örüyor gönül
Parçalı bulutlu gölgeli aşkım
Yapraklar düşerken ağaçlarımdan
Sende kopup gittin avuçlarımdan
Bu yaşlar akarken göz uçlarımdan
Süzülüp gözümden dökülen sensin
Hiç dönüp bakmadın sende gerine
Hasretle yürürken sensiz kışımda
Seninle gittiğim yolu düşündüm
Çiçekçi görünce biran karşımda
Seninle tuttuğum gülü düşündüm
Yanıyor içimin sızlar bir yanı
Düşünme ey gönül sen o zalimi
O senden geçeli aylar oluyor
Mecnuna benzetme benim halimi
O burdan göçeli yıllar oluyor
Unutulur herşey zamana bırak
Bazen akşam üstü bazen gecede
Buluşurduk senle hep bu köşede
Biz aşkla yanardık mumlu masada
Dünyam seni arar sorar gönlüme
Sensiz geçen günler zarar ömrüme
Ne sözler dökülür diller üstünden
Kimi acı gelir kiminin balı
Çiçekler açılır dallar üstünden
Kiminin azı var kiminin dolu
Bak dağına göre karlar yağarmış
Ayaklarım yürür müydü
Gidilecek yol olmasa
Ağaçlarım büyür müydü
Yeşerecek dal olmasa
Her gün yeniden doğuyor
Durdum İstanbul da şöyle bir baktım
Seninle yaşanan dünü düşündüm
Öyle bir masada mumları yaktım
Senle oturduğum günü düşündüm
Seyrettim karşıdan kız kulesini
Bu gönül esiyor deli bir rüzgar
Sende eskimeyen sıcak bir yüz var
Gelmez ki bak bize o eski bahar
Aldığını geri vermiyor zaman
Sevemem ki artık ben birisini
Kırdın gururumu cesaretimi
Yaramı sarmadın dokundu bana
Dağ gibi büyüttün sen hasretimi
Arayıp sormadın dokundu bana
Gelipte geçmişsin sokaklarımdan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!