Hep seni düşündüm gece boyunca
Sönmedi ışığım yakılı kaldı
Resmini seyrettim hasret duyunca
Gözlerim yüzüne takılı kaldı
Bülbülle konuştum vardı bahçemde
Korkarım ben gönül ayrılıklardan
Ömrümü sonuna dertli taşıma
Çok sevme birini bak hep uzaktan
Neler çekip geldim ben bu yaşıma
Kimisi dert dağı bırakıp gitti
Her gece resmini alır elime
Yatamam yüzüne dalıp bakmadan
,Sevdiğim şarkıyı çalar kendime
Dinlemem bir tütün alıp yakmadan
Yar gittin uzağa açtın arayı
Her gen gün birşey götürdü benden
Zaman geri vermez çaldıklarını
Karşılıksız sevdim aşkı bu yönden
Yar geri getirmez aldıklarını
Çağırdım yar deyip gönül köşküne
Sevda rüzgarıma saçların yelken
Açarda savrulur yüzün gülerken
Gözüm hep arkada kalır giderken
Her gelişin aşkı müjdeler bana
Sevdim Mecnun gibi aşığım sana
Şu dünya üstünde herkes bir yolcu
Ödüyor ömründe zamanla borcu
Ayrılığa yetmez kimsenin gücü
Yarına umutla bakmak istersin
Hayat bazen yokuş çıkmak istersin
İstanbul çıkardı seni karşıma
Sevdanı taşıdım garip başıma
Gündüz hayalime gece düşüme
Sen benim ilk ve son tek gözağrımsın
Kimseyi sevmedim ben senden önce
Geçen yıl bu zaman iki sevgili
Gezerdik bu yeri tutuşup eli
Rüzgarla dans eder saçının teli
Mutluluk bizimle şaha kalkardı
Falcıya uğrardık eski bir handa
Aç susuz yaşanmaz gönül de ister
Sevgiye muhtacız ondan beslenir
Hata, kusur olur sen doğru göster
Örtülür üzeri güzel süslenir
Herkes masum doğar yaşı üstüne
Üzülme hiç gülüm kırılma boşa
Zaman durmaz geçer hayatı yaşa
Doymazmış ayrılan o gözler yaşa
Herkes yalnız kendi ömründen çalar
Dünya ne eksilir ne fazla dolar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!