Herkesin derdi var gönül içinde
Her şeyi sevgiyle götürmelisin
Hayat sürüklenir gelir peşinde
Yarını umutla getirmelisin
Sev ki sevilmeyi kadere bırak
Aşkın rengi beyaz gülü kırmızı
Sevenin gözünde o yar yıldızı
Yaşatır gönülde baharı yazı
İşte öyle sevdim sensin kaderim
Sen duygu denizim bende kumsalım
Seninle konuşmak ister bu gönül
Oturup masada mumlar üstünde
Seninle dolaşmak ister bu gönül
Adımızı çizip kumlar üstünde
Bir yuvamız olsun güllü bahçeli
Sevdim ilk gördüğüm o andan beri
Gönülden bilmeni isterim inan
Sevilen kalbinin olsun haberi
Bu aşka gelmeni isterim inan
Saçının içine sarı gülleri
Yürürüm bu şehrin ıslak taşında
Hayalin çıkar her köşe başında
Üşürüm damlayan bu göz yaşında
Bana kış bıraktın yazlar yanında
Sensiz sonbahardan kışa girerim
Gönül, bakıp ta gizli
Eksiğini tamamla
Olma kapalı gözlü
Düşse de birkaç damla
Dünya, durmaz dönüyor
İstanbul şahittir ne hale döndüm
Seni ben biriyle elele gördüm
Aşkımı o anda maziye gömdüm
Zaten seni sevmek hakkım değildi
Hep senin karşında boynum eğildi
Kaderin önüne geçilmiyor ki
Kim dostum kim düşman seçilmiyor ki
Zorla da kısmetim açılmıyor ki
Gönül yar görünen ellerde kalmış
Bekledim yar diye boşluğu sardım
Ayrıldın sen benden oldun bir kaçak
Gönlüme sapladın sanki bir bıçak
Değdimi ellere açtığın kucak
Suçlusun sevdiğim yüzün utansın
Firar etti umut senin peşinden
Saklarım ben seni yar hayalimde
Söylemem adını sen utanırsın
Ayrı dersin yerin benim gönlümde
Kader arkadaşı diye tanırsın
Sevmesen de olur sen benim kadar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!