Sevgiyi damlatıp göz uçlarından
Gönlüme içirdi avuçlarından
Aşk rüzgarı esti hep saçlarından
Tutuldum sevdaya attı o güzel
O beni yürüttü Mecnun izinde
Gönlüm İstanbulda aşka karıştı
Sanki Mecnun ile sevdi yarıştı
Kerem gibi yandı köze alıştı
Yar hayal olduda ayrılık gerçek
Kalbim İstanbulda atışı başka
Sevdalı gönlümün bu hikayesi
Onunla başladı çoktur sevgisi
Onun her bakışı aşk hediyesi
Güzeller güzeli yarim var benim
Gülüşünde güller açıyor gibi
Onu çok sevmekle hatamı ettim
Nerde o sevdiğim hani İstanbul
Boşamı yandım ben eriyip bittim
Mecnuna çevirdi beni İstanbul
Gitsin o yoluna uğurlar olsun
Kaderim aşkımı çekiyor naza
Yari göstermeden geçiyor yaza
Hep razı gelirim sevgiden aza
Dünyama mutluluk yasaklar gibi
Ömrüme sevdalar öyle geç gelir
Kara gözlerinle yazdın adını
Kalbimin en güzel yerinde sensin
Seninle aldım ben aşkın tadını
Aldığım nefesin birinde sensin
Yüzlerin bağ olmuş beyaz güllere
Senle tanışmamın bak yıldönümü
Buluştuğum yerde sensiz kutlarım
Ayrılık çemberi sıkar gönlümü
Bir daha görmeye yok umutlarım
Mecnuna misafir gitti hallerim
Beni ettin sana mecbur
Yakıp attın külden küle
Oldun leyla bende Mecnun
Çıkıp attın çölden çöle
Gonca gibi dudakların
Seninle çok sevdim yar İstanbulu
Sevgiyle yürüdük o taştan yolu
Kalbimde bir sevinç bu aşktan dolu
Sana her duraklar gönül öyle der
Denize vururken ayın ışığı
Buluşur giderdik sahil boyunca
Geçtiğimiz yollar unutulur mu
Birşeyler dilerdik bakar fincana
Açtığımız fallar unutulur mu
Yar aşk kapısına kilit vursanda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!