İstanbul hep dolu yalnızı benim
Her yağmur yağışta ıslanır tenim
Bakarda ellere hangisi derim
Sevgimi çekecek yar bulamadım
İçimi dökecek yer bulamadım
Yaşadım sayamam sensiz zamanı
Hasretin içimde tüter dumanı
Sanki bu gönlümde tutar kemanı
Çalar seni söyler yar diye diye
Görür kıskanırım mutlu elleri
Gittim anılara yolundan geçtim
Her daım atışta hasretin içtim
Beklediğim yerde elimi açtım
Yağmurunu döktü sensiz İstanbul
İçimi sızlattı aşkın sancısı
Bu yaz akşamları geçmiyor sensiz
Sevdiğimiz şarkı çalınır bazen
Bir mahsun bu halim duruyor sessiz
Dert eder herşeyi alınır bazen
Mevlam ayrılığı başa vermesin
Sormayın yüzüme vuran yangını
İçimden geliyor sevda vurgunu
Karşılıksız aşkın gönül yorgunu
Bilmezdim ayrılık çıktı sonradan
Sevdim bir zalimi yarı bıraktı
İlk defa rastladım sensiz mehtaba
Hayalin göründü dedi merhaba
Anılar gönlümü çekti hesaba
Herşey sanki seni sordu dün gece
Hep yüzüme vurdu aydan ışıklar
Seviyorsun sende beni
Bakışların ele verir
Soruyorsun aşkı hani
Dudakların dile verir
Al kapında bir yer göster
Bir şarkı söylenir gönül bahçemde
Bu sevda adında sevgi tadında
Sen varsın gündüzün birde gecemde
O sevda adınla sevgi tadınla
Bestesi gönlümden sözleri senden
Ayrıldık sebepsiz bilmem ne diye
Sevenler kavuşsun bırak İstanbul
Öyle çok aradım döndüm deliye
Belkide bana son durak İstanbul
Dertleşirim senle öyle gönülden
Sende seviyorsan söyle bileyim
Yar gönül dilini konuştur benle
Seninle bir ömür olmak dileyim
Ver gönül elini kavuştur benle
Her mevsim görülür aşkın baharı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!