Ne Yazar
Meyil verdiğin güzel, asla olmaz diyorsa,
Acı, keder, gam ile, dolsan bile ne yazar.
Boşa koşma peşimden, yüzün gülmez diyorsa,
Hasretinden sararıp, solsan bile ne yazar.
Yüzünü görmediğim, bir güzele vurgunum,
Aklım aldı başımdan, ben bir sevda zedeyim,
Ezdi geçti seneler, şimdi artık yorgunum,
Göremedim o yüzü, ben bir sevda zedeyim.
Mutluluğu aradım, ab-ı hayat tasında,
Şerefli insan bu mu? Bu nasıl bir insanlık,
Bakıp bakıp topluma, Rabbimden utanırım.
Gemi azıya almış, kol geziyor düşmanlık,
Ben insanlık adına, Rabbimden utanırım.
Neler yaşanmış neler, ta Ademden bu yana,
.
Rabdan İste Sultanım
Hiçbir kulu sokma sakın, Tanrı ile arana,
Gönül Rabbın mekanıdır, başka yerde arama,
Şeyhe pire tuz bastırma, kabuk tutmaz yarana,
Gönderdiğin selamı, ilettim ben yerine,
Kullarımla arama, sakın girme sen dedi,
Ne istiyorsa benden, yüklemesin birine,
Kullarımla arama, sakın girme sen dedi.
Bir defa Allah dese, buyur ya kulum derim,
Güvenme feleğin, işve nazına,
Bahar ve yazını, kışa döndürür,
Düşersen zalimin, fettan kızına,
Tüyleri dökülen, kuşa döndürür.
Sen sen ol aşkınla, oyun oynama,
ÜMÜĞÜNE ÇÖKÜNCE (Gülce Buluşma)
Gün guruba dönünce, koşar gelir karanlık,
Gölgeler uzar gider, dev kesilir fidanlık,
Ürpertir yürekleri, tir tir titrer canlılık,
Gençliğin ümüğüne, çökünce ihtiyarlık!
Ünü cihanı aşan, FETHİYE’de biri var.
Ne zaman arar isen, FETAV merkez yeri var,
Atatürk’ün izinde, kahramanlık eri var,
Lal olan dili açan, festivaller günü var,
Şafaklar kadar aydın, denizler kadar engin,
Özgürlüktür amacı, ufuklar kadar dingin,
Hiç haberin yok iken, bir damlaya sinersin,
Sığındığın limanda, sana bir köşk kurulur,
Dokuz ayın sonunda, bu cihana inersin,
Geçer gider bir ömür, can bedende yorulur.
Ömür denen devranda, dört mevsimi yaşarsın,
Param parça
Umulmadık bir anda, bazan fırtına çıkar,
Kırar seven gönülü, dağıtır param parça,
Yumar artık gözünü, o şom ağzını açar,
Kırar seven gönülü, dağıtır param parça.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!