Ruhumu eşkıyalar başmış,pusuda çok bekleyenlerim
Hadi şimdi uyu nöbetlerimde,kahpedir şer gecelerim
As çaprazına mavzerini,bir atımlık barutu ikiye bölelim
Söndür ateşi, zifiri karanlık da iki eşkıya,ayı ateşe verelim
I-
Bir ses, bir soluk, bir nefes
İçimdeki istemeler
Ölümcül hastalık, heves
Dokunsa yanar eller
Gözümdeki siyaha baksa herkes
Güneş tepeden aşmadan
Kırlangıçlar yağmur getirmeden
Son balıkçı teknelerin dönmeden
İçimdeki adam uyanmadan
Sol yanımda koca kılıç yarası
Sağ yanımda anamın küflenmiş muskası
Okudu şiirini
Gitti
Bileklerinden sızdı kan
Eğildi başı,utandı
Utancı,yaşanmışlığından
Gözleri kan kırmızı
Gittin
lila giydi gece
Siyahtı gözleri
Buzdan da soğuk elleri
Dönüp sokağın köşesinden
Gittin,sevgili
çatlamıştı avuçları
ihtiyarın
savurdu rüzgar
savurdu kupkuru toprağı
dizleri üzerine çöktü
içi kan ağladı
Hoşça kal;
Toplanmış odan
Ve her köşesinde hatıran
Avizede asılı kalmış gülüşler
Tozu alınmış dokunuşlar
yıldızlardan mı çaldın yalnızlığını
bak kanayan hançerin halen böğrümde
ah be hüzün çiçeği
geceleri bir yıla sığdırıyorum da
halen sığmıyorsun bir geceye
dilimden yar düşmez
Kakülü alnında,altından taç perçemin
Nasıra verilmiş kocatan kahır senelerin
Yok şimdi ince parmaklı kınalı ellerin
Yıldız doğmuş ay gecede şenliklerin
Sırtlanlara verilmiş miskler kokan bedenin
-
Kadir Uçar
Tüm Yorumlaryazdıklarını yaşayan adam..canım abim.