Çocukluğuma mı hasret, masalımsı olmaya mı?
Masumluğa mı özlem, rengine nispet edercesine..
Ya da içimi kıpır kıpır yapan ne ise O’na atıftır “Beyaz...”
Biliyorum orada güzel bir yer var, bakir
Kar beyaz, su berrak, yüreklerde siyah nokta mı, o da ne?
“Kolonyalizm” dedim, “hangi marka? ” dedi,
Bilemedim önce ne derdi vardı da anlayamadı,
“Sömürü” dedim, açtı gözlerini, biraz anlamış mıydı ne?
“Tecavüz, ölüm, kan kusan demirler, Filistin” derken, uyandı…
Hani o da mazlumdu ya;
Bir dama kondum yetim sesi duydum çığlıklarıyla konuşan
Irmağa gittim kirli akar, insan yürekleri gibi değişmiş O da
Emekli Hasan Amca ve Afitap Teyze yine denkleştiremedi hayatı
“İstemem arabam ille mavi olacak! ...” diye bağıran hormonlu
Bir de Irak üzerinde uçtum, mazlum seslenişleri vardı göğe yükselen…
Küçük Çoban taşa dayalı, ağlar
Görmüş Derviş O'nu varmış yanına
Sırtına değerken eli o vakit
Sormuş sorununu Küçük Çoban'ın;
'Nedir seni yakan ateşten özge? '
Her nedense hiç düşünmez, akla gelmezsin
Beden eskir biz süsleriz, sanki tazeler
İdrakini idrak eyle bil ki ölüm var
Kabristana gittin mi hiç tefekkür için?
İnsanın kıyameti ölümdür insan
Derinlikte mana
Renkte net vurgulu harmoni
Hayatın atomlarında parçasız bütün
Gece vardiyasında çalışan beyin işçisi Ali’nin kitap tozlarında
İnkılapçı bir söylemdi dedikleri Filistin’li Muhammet’le birlikte
Hüseyni rüzgarı tartan doğruların öyküsünde son sözdü
Sabah ezanının ses harmonisinde tek haykırış
Nefesin nefeslendiği, yüreğin dillendiği haykırış
Kâinatın manasının, evrene ilk selamı olan haykırış
Nehir olana deniz olan haykırış
Seni içine doya doya çekmek var ya;
Her yeni güne yeniden iman tazeleyerek başlamaktır…
Eğim büyük dört katlı bir bina bitmiş
Memnun olmaz Laz uşağı; “Ne etmeliyum? ”
Hep düşünür duruyorum fıkralarını
Gerçek hayattan alınmış, artık eminim…
Kazmış temelini binanın şimdi
Orta halli, orta boylu, orta çalışkanlıkta
Kandırıldı
Kandırılan neydi kendi mi, yarınlarına dair hayalleri mi?
İstanbul’da bizimle lisede okuyordu yan sınıfların birinde, mütevazı
“Piç Abdi” lakaplı biri idi sevgi kutsalına kahpeliğini hançer eden
“Olamaz! .....” dedik, her bir adam gibi tecavüze
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!