GAZZEDE Kİ VİJDANSIZLAR
Vijdan sızlar, vijdan sızlar
Vijdan varsa, vijdan sızlar
Bebekleri katlediyor
Gazzede ki vijdansızlar
GAZZE İNSANLIĞIN MİHENK TAŞI
Rabbim öyle yaratmış, insan insana muhtaç
Sevgi ile kardeşlik, sulh ile eder intaç
İmtihanın gereği, buna uymaz her mizaç
İnsan insanın kurdu, diyen değildir insan
GAZZE KIYAMDA
Biriktirmiş kini, salar dışarı
Katliamı lanse, eder başarı
Sümüklüydü, şimdi olmuş haşarı
GAZZELİ OLMAK
Ah! Gazze, nerden başlayayım söze
Zarar verir bu gam, bedene, öze
Siyoniste hedef, çocuk bedenleri
GAZZEYİ YAZMAK YA DA YAZMAMAK
İnsanlık tarihinin, en büyük soy kırımı
Duyun artık insanlık, yaptığım bu çağrımı
Irka ve dine göre, yapmayın bu ayrımı
Dini, ırkı fark etmez, insanlık ortak payda
Bazen uzun, bazen kısa
Hiç çekilmez, çok sıcaksa
Derler ki göz, gözü görmez
Ay bulutta, karanlıksa
Derdin varsa, gece uzun
Geceleyin bir ses duydum, derinden
Bismillah’ı çektim, kalktım yerimden
Aldım abdestimi, teheccüd için
Affımı istedim, Gafur, Rahimden
Yüz senedir beklerim, artık geldim gayrete
Bu öyle bir şahlanış, dünya düştü hayrete
Beklenen kutsal ordu, davran şimdi zamanı
Mazlumlar boğulmakta, zulüm çıkmış kesrete
Asırlara hükmettin, verdin âleme nizam
Ben çocukken gerçekler, düşlere karışırdı
Çubuktan atlarıyla, çocuklar yarışırdı
Dargınlık kısa sürer, küsler tez barışırdı
Darda, zorda, kalanlar, dedeme danışırdı
Kuş olup da konsaydım, ağaçta ki dallara
Arı olsam, çeşni koysam, kovanda ki ballara
Dün geçti, yarın var mı, israf etme vaktini
Artık hükmün geçmiyor, boşa geçen yıllara
Zaman sunar fırsatları, istifâde anlıktır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!