Bu gece zor olacak
Yine geceler sensiz yaşanacak
Aydınlık günler bile
Bir çare olmayacak
Ağaçlar bana eşlik edecek
Yapraklar tek tek dökülecek
Ne zaman seni düşünsem,
İçimde bir burukluk hissediyorum.
Akşam erken iniyor buralara sen yokken.
Zaman durmuyor, akıp gidiyor.
Her an sonbahar estiriyor yüreğimde,
Yüreğim ayakta tutmaya yetmiyor
Odama kapattım benliğimi.
Kapı eşiğinden sonrası,
Haram artık benim için
Her şeyi kapandığım odamda
Yaşamaya çalışıyorum.
Bulutlar ağlıyor bu gece
Etrafım karanlık
Kaldırımlar ıslak ve yalnız
Sokak lambası aydınlatır yolları
Su birikintilerinden
Senin yüzün yansır gözlerime
Kulakları sağır eden bir sessizlik
Vakit gece yarısını çoktan geçmiş
Korku ile heyecan bir arada
Öyle bir hiski bu
Ölüm ile yaşam gibi
Varlığınla yokluğun gibi.
Anılar sende her ne kadar rafa kalkmış olsa da
Bende hala gönül masamın üzerende, sere serpe duruyor
Ah birde fotoğraflar
Hani şu Gülhane parkında çektirdiğimiz vardı ya
Şimdi hep yanı başımda
Sonsuzluğun başlangıcına az kaldı
Var olan canlılar
Farkında değil
Gelen alametin
Ölene değil de, doğana ağlamayanlar
Sahil kenarındaki herhangi bir
Banka otururum ara sıra
Yokluğunda denizle konuşur
Bakışlarım dalgalarla süzülür
Kayalara çarpar
Adını görürdüm
Ayağa kalk, dimdik dur
Yenilme bu zalim topraklara
Yenilme bu hain hayata.
Ayağa kalk, dimdik dur
Korkmadan, yılmadan, usanmadan.
Savaşmalısın, başarmalısın.
Dostum kelimesine sığınanlar
Vurup vurup kaçanlar
Yalanları sıralamışlar
Duyguları yanıltmışlar
Gündüz güvercin olmuşlar
Gece yarasaya dönüşmüşler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!