Gece yazarım koymasın diye dosta
Gündüz zikrederim olmasın kurda sofra
Aşkı görüp saklanıp sığınsam da
Bir doğuya, bir batıya
Bakar dururum
Şükrederim yaradana
Okyanusun ortasında ki
Bir sandal gibiydim.
Esmiyordu buralarda lodos,
Çarşaf gibiydi sular.
Taki hayat senin varlığını
Bana ispatlayıncaya kadar.
Rüyamda seni gördüm bu gece.
Uzun zaman sonra yine
Senin için ağlamıştım delilerce,
Hem de unuttuğumu sandığım günlerde.
Hatıralar canlanmaya başlamıştı
Beynimin en ıssız köşesinde.
İnsan şöyle bir düşünüp geçmişe bakınca.
Durup durup eskileri yeniden yaşarmıyım demekten alamıyor kendini.
Geçmişin izlerini defalarca kontrolredip
Şimdi bulamadığı o günleri.
Yaşlarıyla, yüreğiyle tüm benliğiyle
Kimim ben,
Yıllardır bu soruyu soruyorum kendime
Yaş,ölümün üçte biri kadar.
İçim kan ağlıyor
Kimim ben,
Neslim sana hasret, zor bu vuslat geceleri.
Ağlamak, ıslatmak gerek kelimeleri.
Resimler, şiirler anlatır ancak bu hisleri.
İncilmektir bu hislerin meyveleri.
Neyleyim bu sensiz benliğimi.
İnşaa etmek ister bu aşk-ı ilahi benliğini.
Kalk güneş martılara gülümsüyor!
Güneş sana bakıyor!
Sen hala uyuyor musun?
Kalk sevdam sana sesleniyor!
Sen hala duymuyor musun?
Madem sen yoksun hayatımda,
Bende yokum bir anlamda.
Varlığındı hayatıma anlam katan,
Anlamsızca yaşadım
Yokluğunla her an.
Anlamsızca gidişinle
Kalbinin parolası yok ki bende
Kapını çalamam kolum kalkmaz ki
Sesim çıkmaz ki
Kapının arkasından sana seslenemem ki
Bilmem neden böylesine duygular
Yüreğime çöker,
Süzülür sessizce derinliklere.
Bulanık duygular içerisindedir beynim,
Delice aranır yüreğim.
O duyguları hissetmek ister bedenim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!