Alev Yavuz Şiirleri - Şair Alev Yavuz

Safrası acı şerbet, bu gönül tutkusunun.
Yüreğim zulmündedir, bu sevda sorgusunun.
Bilindik tüm çehreler, keder ve gama gebe,
Nerdesin ey mutluluk? Neden hicrandır gece?

Damlaları yakıyor, şu nisan yağmurunun.

Uyumuyor özlemli halim
gecelere dökülürken yakamoz gümüşü.
Uzaklarda bir siren çalıyor
Durgun suları dövüp duruyor
mavi bir kayığın kürekleri.
Kulağımda gecenin sesi yankılanıyor

Zaman ölüm kusuyor şimdilerde
barut kokusu kaplıyor gökyüzünü
bu çağda; her tarafta ölüm manzaraları
kazalar, savaşlar, terör belaları ile gelen ölüm
normal nedenlerle ölümleri aştı
en çok nağmert elinden

Sol yanıma sığmayan yürek atışlarım var
Senli hülyalarımda yanaklara al basar
Geleceğin saatlerde heyecanım ayyuka çıkar
Ay Yar! Ruhumu okşuyor duruşundaki vakar

Sevginin meltem esintisi ne güzeldir kalplerde

sevginin yürekten
oluk oluk döküldüğü zamanlarda
bıraktım gençliğimi
hergün olgunlaştıran
acılara açtım
büyüme çağımı

Safiyane sundum arz_ı kelamım
Edeplerden yundum,tarzı edayla
Yok kimseyle benim ağız dalaşım
Dost duymak istedi kalb_i rızayla

Bir neşeli sevdacık
Bir ufacık busecik
Bir minicik gülücük
Şeker tadında umut

Şeker kattım tadına

Sevgiyi topladım dost yüreklerden
Cümle dertlerimin üstüne örttüm
Gündüz geceyi takip ederken
Ben nurlu ışıklara yüzümü gömdüm

Dost ne söylerse yarama ilaç

Üşütürken yüreğini pişmanlık
anılar seni mazinin çukuruna çekecek.
Bir çiçek ölüp gidecek dalında
Bir bebek masumiyetini büyürken yitirecek.
Ömrün içinde herşey var……
Sevmek

Hüzünle yanarken sen,
Kaldırımlar soluğunu dinler.
Gözyaşların avazlarına yaren,
şahittir caddeler.

Çıkmaz sokakta;