Akar gözlerden sessizce
Süzülürken yol kepezden Çanakkale’ye.
Acılar az önce bitmemiş miydi hisarlık höyüğünde
Abide tamda sol ufuk çizginde,Troiadan kime ne.
Selam olsun aziz şehitlere.
Kısa bir tatil tesellisinde
Hüzün ekledim yüreğime.
Koparken içimden bir şeyler
Sarıldım koca bebeğime.
El sallar gibiydim misafirime
Gelişin çok zor oldu bize
Gidişini düşünemiyorum bile...
En çaresiz anında olamadık yanında
Habersizdik annenle biz Ankara'da.
Bir çok şeyden aklıma ilk gelen
Varlığınla çok mutluyum birtanem
gelecek endişem yok sen yanımdayken
birgün beni bırakıp gidersen
kendimi neyle avuturum bilmem.
Aşkınla doluyum tam on beş yıldır,
Ay ışığımsın karanlık gecede
tek gonca gülümsün bahçemde.
Çaremde,çaresizliğimde
sen varsın tüm benliğimde.
Günümde güneşimdesin
Uçar sevdasına namlu ucundan
Yakar sevda kurşunu.
Saplandığı yerde son bulurken ateşi
Ateşini alan yürek, olur yangın yeri.
Ne yakan umutlu yarından,
Kapalıyım,kapalısın,kapalı
Gözler kapalı kulaklar tıkalı.
Görür davayı geniş yetkili savcı
Davacı devlet,vatan davalı.
Ayaklarına gider yargılarız,
Hiç dolmamış meğer o kadeh
Avutmuş sun kendini bunca zaman.
Ne bestelenmiş bir söz, ne güfte, ne de makam.
Anladın mı ey uslanmaz serseri gönül;
Yok kadar hiç…/Yalanmış bütün yaşanan.
Yar mı oldun dünüme;
Kadere bak iktidarsın günümde.
Hiç beğenmesende kibirli kimliğinle
Borçlusun demokratik cumhuriyete.
Ön oldum, yol açtım her fikre
I.
Ne hürmet, ne terbiye;
Kalmadı ülkede saygı birinden ötekine.
Bakınca en tepedekilere anlaşıldıki bu böyle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!