Hayatın en ağır imtihanlarını küçük yaşta tatmış bir şairdir. Daha bir yaşındayken anne ve babasını kaybetmiş, ardından uzun yıllarını Malatya Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumu’nda geçirmiştir. Çocuklukta yaşadığı aile özlemi, yokluk ve anlatılamayan acılar, onu kâğıda yöneltmiş; içindeki suskunluğu kelimelerle dile getirmesine vesile olmuştur. İlk satırları, kimselere söyleyemediklerinin tercümanı olmuş; zamanla şarkı sözlerine ve ardından şiirlere dönüşmüştür.
En çok bilinen eserleri arasında yer alan “Ahtım Var” şiir serisi ve “Yeti ...
AFFEDİN BENİ
Özür dilerim ailem affedin beni
Sizin kadar güçlü kalamadım hayatta.
Düştüğüm yerde kaldım. Affedin beni.
Gırtlağıma kadar girdiğim şu batakta.
Yüreğimde bir yara var, her gün sızlıyor.
Mutlu değilim bu hayatta, yorgunum anne.
Hayat çok acımasız, hep solumdan vuruyor.
Çocukluğum sende kalmış, büyüt beni anne.
Toprağına dokunmadığım günü, günlerden kovdum.
Sorarsan bir gün, ne haldedir? Diye.
İyi günde değil, kötü günde yanımda olmayışında ara.
Neden olmadı, bir olmuşken biz olamadık deme
Cevabı yüreğinin boşluklarında ara.
Yaktın, yıktın üstüne titreyen elimi,
Artık sayılar susuyor sevgilim,
Kalanlar değil, eksilenler konuşuyor içimde.
Bir zamanlar senli günleri toplardım umutla,
Şimdi her gece seni çıkarıyorum kendimden,
Ama sonuç hiçbir zaman sıfır olmuyor…
Bir parça hep kalıyor.
Ders kitapları bilmez bu hesabı,
Kalemin ucu, silginin gücü yetmez.
İki kalp bir araya gelir, bir bütün olur,
Ama biri eksildi mi, geriye hiçbir şey kalmaz.
Matematik der ki:
Bugün yine mezarının başındayım
Ruhuma ağır geliyor yokluğun babam
Daha gencim, toprağa girdiğin yaşındayım
Ardımdaki dağdın neden eksildin babam.
Yirmi sekiz yaşadın, Yirmi sekiz de öldün
Sana hep söylerdim ya, tartışıyorsam hâlâ umut var diyedir.
Çünkü insan, vazgeçtiğiyle değil, önemsediğiyle savaşır.
Attığım her adım, biraz daha yaklaşmak içindi sana.
İçimin en derin yerinden geçtim sana varmak için…,
ama sen hep uzakta durdun.
Gomserim ben anlatıyım sen eyicene dinne
Yanluş anlamada, evde benim sözüm geçer gomserim
hafta sonu uyandım uyhumdan böyük bir kinle
Her taraf her yirde, mutfah ahırdan beter gomserim
e gücümüz guvvatımız yirinde, ortalığı topalardım
Bilirim kimin doğru, kimin yanlış olduğunu.
Kimi açken, kimin hangi sofrada doyduğunu.
Yetimin hakkını, kimin ceplerine koyduğunu.
Zenginin malındaki, bolluğu bilirim.
Hangi çiçeğin, ne sebeple solduğunu.
Çok değer verdim, ömrümü yoluna serdim
Bağırdım, çağırdım, anlaşılmadı derdim
Sinemi her geçen gün, lime lime deldim
Seni asla bir daha, bir daha sevmem..
Senin dalına artık güvercinler konmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!