Akın Kalkan Şiirleri - Şair Akın Kalkan

AFFEDİN BENİ
Özür dilerim ailem affedin beni

Sizin kadar güçlü kalamadım hayatta.
Düştüğüm yerde kaldım. Affedin beni.
Gırtlağıma kadar girdiğim şu batakta.

Yüreğimde bir yara var, her gün sızlıyor.
Mutlu değilim bu hayatta, yorgunum anne.
Hayat çok acımasız, hep solumdan vuruyor.
Çocukluğum sende kalmış, büyüt beni anne.

Toprağına dokunmadığım günü, günlerden kovdum.

Sorarsan bir gün, ne haldedir? Diye.
İyi günde değil, kötü günde yanımda olmayışında ara.
Neden olmadı, bir olmuşken biz olamadık deme
Cevabı yüreğinin boşluklarında ara.

Yaktın, yıktın üstüne titreyen elimi,

Bugün yine mezarının başındayım
Ruhuma ağır geliyor yokluğun babam
Daha gencim, toprağa girdiğin yaşındayım
Ardımdaki dağdın neden eksildin babam.

Yirmi sekiz yaşadın, Yirmi sekiz de öldün

Gomserim ben anlatıyım sen eyicene dinne
Yanluş anlamada, evde benim sözüm geçer gomserim
hafta sonu uyandım uyhumdan böyük bir kinle
Her taraf her yirde, mutfah ahırdan beter gomserim

e gücümüz guvvatımız yirinde, ortalığı topalardım

Bilirim kimin doğru, kimin yanlış olduğunu.
Kimi açken, kimin hangi sofrada doyduğunu.
Yetimin hakkını, kimin ceplerine koyduğunu.
Zenginin malındaki, bolluğu bilirim.

Hangi çiçeğin, ne sebeple solduğunu.

Çok değer verdim, ömrümü yoluna serdim
Bağırdım, çağırdım, anlaşılmadı derdim
Sinemi her geçen gün, lime lime deldim
Seni asla bir daha, bir daha sevmem..

Senin dalına artık güvercinler konmaz

Ben, uyurken bile seni severdim.
Rüyalarımda biz varken bitirdin.
Sen gidince, hayalinle evlendim.
Gönlünce tozup yürürken bitirdin.
Gönlümde uçup giderken bitirdin.

Lastikli donunan girdiydim suya
Yazın ne de gozel yüzmek derede
Az galdım boğulam olacak bu ya
Ne hoştur âalenip gezmek derede

Pet şişeyi bağladımda donuma

Ben sensiz, ne çileler çektim kör kuyularda.
Belki bir köşeye çekilip, içime sinerim.
Sensiz biçare gezdiğim şu avlularda.
Sen, yüreğinin ağırlığı sırtında gez dilerim.

Kör olmuştu gözlerim, kulaklarım sağır.