Akıl girdabında dipsiz uçurum
Nasıl çeker kendisine bir bakın
İdrakimden uzak tuttuğum ölüm
Meğer bana gölgeler kadar yakın
İçimdeki yangın nasıl sönecek
Bu devran bizi kavurup dönecek
Belki, ‘can azat olunca’ dinecek
Ölüm, bizlere uyku kadar yakın
Dudayev, Kafkasların ‘yalnız kurdu’
Asrın ‘Cehl’i, ‘Vahşi’ ce pusu kurdu
Yarab! Çiğnetme sen bu aziz yurdu
Hasret şerbeti ‘Uhut’ kadar yakın
Kavganı ‘ahit’ bildik ömür boyu
‘Kayı...’ gibi tebşire şayan soyu
Hürriyet için verilecek toyu
Canlar pahasına dün kadar yakın
Garbın ve şarkın şefkat pınarında
Zalime vurulacak şamarında
Anadolu mazinin imarında
Gaye ve ufkuna, şanıyla yakın
Süzülürken kartal bakışlarıyla
Civanlarımız o pak nakışlarıyla
Düşmana birer birer akışlarıyla
Cevşenli siperler, murada yakın
‘Gaip’den, ‘Zahir’e giden yoldayız
İmam Şamillerle aynı saftayız
Kanayan yaramızla secdedeyiz
Gülen yüzlerle doğacak gün yakın
Kayıt Tarihi : 7.1.2007 11:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kafkaslar denince ilk akla İmam Şamil ve 1990'ların başında, Cevher Dudayev gelir. Bu büyük asker, bu kutlu kumandan öyle bir strateji ile Rusları Kafkaslarda perişan etti ki, tarih onun adını ve Grozni'yi ibret sahneleri ile anacaktır. Bu şiir, bu büyük kahramanın hatırasına yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!