Ağaç için
Şiir yazmak,
Kâinatı,
Okumak gibi...
Elif deyip
Şol minareden
İbadete,
Çağırmak gibi...
İrem bağından
Bin bir cennet
Hâsılatı
Toplamak gibi...
Ağaç,
Toprak anaya
Yüz sürmüş
Hamasete
Kundak gibi…
Mihraptan minbere,
El açıp,
Berekete
Varmak gibi...
Işığa hasretmiş
Yüreğiyle
Türk’e destanını
Yazmak gibi! ..
“yeşil duvaklar”
İçinde,
“Gül bahçesine”
Dalmak gibi...
Ağaç,
Ozan’ın kopuzunda;
Süreyi alameti
Çalmak gibi...
Şehit kanıyla
Toprağı...
Mürekkep damlasıyla
Hadisatı
Yunmak gibi! ...
Ağaç,
Rahledir...
İlim ve marifete
Banmak gibi! ..
Ağaç,
Rüzgâra serinlik
Çiçeğe aşı
Dal, dal rükûda;
Hakikati
Anmak gibi...
Ağaç,
Yeşil miğferiyle
Medeniyete,
Sancak gibi...
Ağaç,
Toprağın namusu
Sevdasında,
Vatanlaşmak gibi! ..
Kayıt Tarihi : 19.12.2006 11:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ağaç, vatanın yeşil örgüsü... Nasıl ki, insana hayat veren kan zaruri ise, toprağı çoraklaşmaktan korumak içinde ağaç lüzumludur. Ağaç ışıktır, sestir, çiçektir, medeniyettir ve bu dünyanın en tabii süsüdür.
![Bedrettin Keleştimur](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/19/agac-topragin-namusu.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)