Doğumla demir alır gemi, imge yığınına
İki çarpı iki beş ettikçe şiirdir
Birde kar yerine taş yağdıkça
Çıkarırsın yaşayacaklarından hayatını
Şiir olur integrali
Haykırışı yoktur bu denklemin
sen dedim
sen
kendini tanımadın
benim yüreğimdeki seni tanımadığın için
şurda kaç kişi kaldık ki
Ben şarkıydım sense deniz
Notalarımı dökerdim kumlara
Denizi silerlerdi tanelerimden
Akardım, kırılgan, serseri bir dolanış
Sen öyle bir denizdin ki gözleri ırmak dolan
Sadece bir dokunuş özlemi vardı yüreğinde
Ova oldum etrafımı senin dağınla çevirdim
Her parçan koptuğunda
Yükümü çoğalttım
Yükün azalsın diye
Ağaç oldum dört dala ayırdım kendimi
Ejderhadan toprakların
Haritadan sildiği kayıp şehirde
Taştan insanlar yaşarmış.
Güzergâhı belirsiz
Hayalet duygulara
Seni seviyorum
Konuşabildiğim tek dil olan
Kalbimin atışı gibi
Seni seviyorum
Gözlerim kapalıyken
Bebeğim
Ben seni her şeyim gibi sevdim
Sen beni bir anne gibi bile sevmedin
Ben senin her halini sevdim
Sen beni
Toprağa yolcu edecek kadar bile sevmedin
Hep aynı mahalleden geldik
Söyleyemedi yıldızlar şarkılarını umutlarımıza
Toprağı eşeledikçe
Başağın sarısında yandık
Hep aynı mahalleden geldik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!