Ahşabın Dokusu Şiiri - Ahmet Öztürk

Ahşabın dokusu efkardır
Nefeslerimizi besliyor ezelden ebede
Eskidikçe derinleşir yarıkları
Yarıkları iyice saklar nefesten şiirlerimizi
Sazın tellerinde ulu çınar
Tamburun tellerinde ahşap konak
Neresine bakarsam ağlamak boyunduruğum
Yüreğim ince ince nemiyle nakşoldu
Şiir kalbimin çeperini yırtmak üzere
Saklanacak yer arıyor
Hey gidi İstanbul
Şiiri özgür bırak yer ede
Çığlık çığlığa bir ahşabın dokusunda

(21:11)

(20 Eylül 2004)

(Kocaeli-Seymen)