Son şiirim olsun bil ki, artık yazmayacağım
Seni seven bendeki aşkı kapatacağım
Uykusuz gecelere son verdim, bilesin sen
Son verdim hecelere, çünkü kalbimdesin sen
Elim titriyor artık yorgun düştü bedenim
Canana can verdim canlandı gitti
Canımı yaktı beni terk etti
Cansız bu beden nasıl canlansın
Cananın aşkı beni felç etti
Aldı beni benden gitti uzağa
Kadınlar melektir
Melekler cana kıymaz
Onlar cana can katan anadır ana
Doğduğu gün ağlar kaderine
O bebekken zaten masum
Büyür nazlanır anneye babaya
Yaşamak için bir umut olmalı
Ve yaşamak için yaşamalı insan
Özgürce, bir kartal gibi…
Acılar içinde kıvranırken,
Yarana derman olacak
Bir sihirli el gibi…
Yıllarca sevgi ve dostluk aradım
Günlerce düşünüp zaman harcadım
Verdiğim bu emeğin sebebi var
Şairleri anlamıyor insanlar
Ben mahpusta kocamış bir arı
Sende bıraktım geçmiş aşkları
Aramıza girdi uzun yıllar
Ben göremem artık ilkbaharı
Burada duvarlar ve insanlar
Sevginin esiri öfkenin kurbanı olmadan
Gecenin sessiz karanlığı odama dolmadan
Ömrümün son baharındayım yaprağım solmadan
Gel artık SULTANIM gözümü yollarda bırakma
Attığım her adımda gölgem olmanı isterdim
Aşka inanan varsa beri gelsin
Ona diyeceğim ki: Sen delisin
Aklını peynir ekmekle mi yedin
Seni nasıl tutsak eder, bir kadın
Tutuldum sana bir kere
Vazgeçmek öyle zor ki
Yudum, yudum içtikçe seni
Damağımda iz bırakan
Buruk bir şarap gibisin.
Aşkımı anlatırken sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!