Ahmet Yozgat Şiirleri - Şair Ahmet Yozgat

1/:
Ne zaman açacak olsam,
Dört köşelik camımın perdesini,
O bekliyor beni hep oracıkta.
Çevresi ise silme çiçek
Küçük kuşum ha şimdi öttü

A/: Bizim Kasaba

Serin sabah çalar kalk borusunu Önce denizin sakin yüzü ışılar.
Yaşlı balıkçılar
Eskimiş yüzlerini dönerler bize.
Metal bir lenger gibi

1/:
Bizim kasabanın çöplüğünde,
Karşılaştık bir gün onunla.
O bana belertti
Gözleri hınzır...
Ben de ona baktım

1/:
Kocaman kocaman şiirler yazan,
Koskocaman amcalar.
Kendiniz okuyun yazdıklarınızı,
Ben körebe oynayacağım.
2/:

1/:
Bir kısacık bilmece
'Çocuklar sevinsin.' diye
Bazen fıçıcık olur
Bazen olur bir fıçı
İçine turşu doldurur.

1/:
Bir çocuk hayal kuruyorsa
Masallardaki Kaf dağının üstüne.
Uğrarız onun da köyüne.
Dalarız sınırsız hayallerine.
Biz, kıvrım kıvrım yollarız.

1/:
Uçuşur başımda kelebek gibi karlar
Yağmurlar süzülür yüzümden
Buluşur kış ile sonbahar
Kasım dayı gelince
Bizim yoksul kenar mahalleye.

1/:
Köpeğim koca kuyruk,
Sıkıntın var bilirim,
Çünkü bakarsın buruk buruk...
Çocuklar mı taşladı kulübeni?
Yoksa haylaz kediler mi?

1/:
Koca ağaç kabul et minik şiirimi
Sana yazdım oturarak altına.
Nisanda çatlasın çekirdeğin,
Yeşil bir fide olsun,
Çıt kırıldım fidan olsun.

1/:
Keloğlan biner anka kuşuna,
Uçar ha babam uçar...
Az uçar, azar azar uçar
Uz uçar, uçar uzayarak.
Sulak derelerden kıvrılarak,