İkiden bir çıkınca bir kalıyor sanırdım,
Meğer yarım kalırmış o gidince anladım,
Hep zulmetin rengini gecelere yorardım,
Gündüzler de siyahmış o gidince anladım.
Suçlu ne gündüz-gece ne asla karanlıktır,
Dedim mihman olayım yâr senin o hüsn-ü diline,
Dileğim kabul buyurun bana mihmandar olmadın.
Kirpiklerin peykân olmuş saplanırken sineme,
Bakıp da şu giryânıma kat'a umursar olmadın.
Giderken o son bakışın hiç aklımdan çıkmıyor,
Halâ içim titremekte o anı düşündükçe,
Gözündeki nemli hüzün içimde kor oluyor,
Dağlıyor yüreğimi yakıyor gün geçtikçe.
Sessiz sedasız gitmiştin diyemedim kal diye,
Yine baksan gözlerime o hep gülen gözlerinle,
Yine ruhumu okşasan sevgi kokan sözlerinle,
Uzanıp dizimde yatsan gamzeli tebessümünle,
Gel hayat paydos demeden gel perdeler kapanmadan.
Gel yine el ele tutup geçelim eski yerlerden,
Viran olan şu gönlümde yarım kalan sevdamın,
Bıraktığı hicran ile çaresiz bir haldeyim,
Ümitsiz bir bekleyişle geçip giden zamanın,
Sabahsız gecelerinde meçhul bir seferdeyim.
Ne sabahsız gecelerin ne gönlümün suçu var,
Bu beyhude bekleyişte tesellin düşmedi mi?
Giden ne zaman dönmüş ki halâ bekler durursun,
Bu kadar çileden sonra ümidin yitmedi mi?
Hasret Cehenneminde ne diye kavrulursun?
Yoksa ümit mi edersin ufuklarda gözlerin?
Zulmün bitap eyledi efganıma sebepsin,
Kaldım det girdabında efkârıma sebepsin.
Unutturdun hadânı her dem matemlerdeyim,
Zelil hale düşürdün feyâdıma sebepsin.
Geceye mi emanet ettin aşkımı benim?
Her gece hayâlinle başbaşa kalıyorum,
Sarılmak istese de bedenine bedenim,
Her seferde sen diye geceyi sarıyorum.
Anılar geliyorken gerçek gibi uzaktan,
Bil ki ruhum pamâl olur sürünür sen gidersen,
Can turaba dildar olur gömülür sen gidersen.
Hayatın anlamı kalmaz bu dünya siyah giyer,
Dîl-î mecruh' um mateme burünür sen gidersen.
Bil ki ruhum pamâl olur sürünür sen gidersen,
Can turaba dildar olur gömülür sen gidersen,
Hayatın anlamı kalmaz bu dünya siyah giyer,
Dîl-i mecrûhum mateme bürünür sen gidersen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!