Bu oyunun sonunda kaybeden olmayacak
Kimse kazanmayacak hatta kendince bu savaşta
Eşitliğe varacağız arsız gönüllerde sorgusuz sualsiz
İstemli, isteksiz boş avuçlarda…
Aşk her zaman kaybetmeyi sevmez güzelim
Korkma çocuğum
Babamdan miras kaldı bana
Sırayla sana öğreteceklerim
Nasıl bir kalp kırılır ve sonra nasıl dünyaya kazandırılır
Gülümsemek nasıl unutulur
Yalnız gecelerde yarı uykulara nasıl koşulur
Sevilmesem de umurumda değil artık
Bu defa doğru olanı harmanladım aşkın yanlışlığına
Seninle geçirdiğim vakit, seninle son bahanem
Seninle geçirdiğim vakit, kaderle son hikayem
Ateş ve ben…
Aynanın kırık yüzü yansıtıyor içimde uyuyan zamanı
Karanlığa şakıyor gibi Çığlık çığlığa gecenin önceliği
Dört yanımda mevsimler, birbirlerini kovalıyorlar sanki
Unut demek kolay ama damarlarımdan akan kan azalmıyor ki
Karşıyaka’ ya doğru yol alıyor ruhumun hüzünlü yanı
Ödünç almadım kimseden ben bu yorgun kalbi
Sevgiye giden kestirme yolu öğrenmedim kimseden
Suret değilim aldatılan gerçek yaşamda
Çalmadım günleri, mevsimleri yaşanmışlıklardan…
Her yerde suskun kelebekler…
Hiç bitmek bilmeyen rüyalara dalar oldum
Seninle birlikte aşkın sınırsızlığına doydum
Vurgun bir yürek Allah’tan başka ne isterdi ki
Durmadan geceme gündüzüme şükreder oldum
Dostum sevgilim hayatım ruhum oldun
Bir yabancı pencere önünde solmuş sardunyalar gibi buruk
Sana kayıyor bu çaresiz gözler gecenin son ikliminde
Dalgın namelerden dinliyorum seni şimdi, uzaklardan
Yalnız, dilsiz, ve çaresiz kör bakışlarla, yarınlardan
Yanımda sadece bildiğim yarım hatıralar kalan ellerinden
Gözlerinde saklı ki bir ben
Bir ben ki Zaman içinde kaybolan
Kaybolan ki mum ışığında…
Yine ben…
Bas parmağını,
Değer demek için yorgun bir kalbim
Değmez demek içinse vaktim yok aslında
Senin bir başkasının kollarında olduğunu
Düşünerek geçirilen yalnız geceler
Sen benimsin dedirtmeyecek gerçekler
Bitirecek yaşadığım heyecanı ve büyüttüğüm seviyi
Kendi içinde yarattığın hüzün kentindeysen eğer
Derin bir uykuya dalarken sessizliğin içinden
Ömrünün arka sokakları yaşamın çekingen yüzü olur
Gözler dudaklarda aşkı seyredemez o anda
Yine karanlık, yine suskun caddeler
Sokak lambalarının ışıkları keskin gölgelerle parçalanır...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!