Ahmet Sezgin Şiirleri - Şair Ahmet Sezgin

Serde kavak yelleri eserken oldu her şey
O tatlı gülüşünle yüzüme baktın benim
Bu kadar mı yakışır Tanrım gülmek birine
O tatlı gülüşünle gönlüme aktın benim

Sen benim başımda papatya taçtın
Kokladım kokladım gönlümde açtın
Ayrılık rüzgarı esti zamansız
Ruhumdan çok uzak diyara kaçtın

Bilirim ayrılık insanlar için

Bir insan iki kez ölür mü söyle?
Sen beni yaşarken canımdan ettin
Bu gönül bir daha sever mi böyle?
Sen beni ömrümce perişan ettin

Sana dair ne varsa unutulmaz anlardı
Sensiz geçen her günüm hasretimi katlardı
Bu kaçıncı ilkbahar güller sensiz açıyor
Benim yerimde olsa sabır taşı çatlardı

Hani bensiz olmazdı, nefesim nefesindi

Gonca güldün, sevdi gönlüm, üzer mi ki bilemedim
Her güzele sevdalanır, sana yapsın istemedim
Nice güzel üzdü gönlüm, gözyaşını silemedim
Her güzele sevdalanır, sana yapsın istemedim

Bilmem ki ben sensiz nasıl yaşarım
Udumu inleten mızrabımsın sen
Yıllardır aşkınla dolup taşarım
Ömrümce sevdiğim şarabımsın sen

Ben seni içtikçe içesim gelir

Bu gece şarkılar söyle be Leyla
Keyiften içeyim ben mest olayım
Öyle bir söyle ki sabaha kadar
Kendimden geçeyim senin olayım

Sözleri kalbimin fermanı olsun

Sarmaşıklar karmaşık
Bu gönlüm yine aşık
Durulur mu kimbilir
Uslanır mı bu aşık?

Hayat durur dünyam şaşar
Aşk aklımı çeldiğinde
Yüzüm güler kalbim coşar
Sen aklıma geldiğinde

Sana çıkan yollarıma ne çok engel kazılmış
Dağlar aştım, çöller geçtim, bir tek senden geçmedim
Kaderime hiç bitmeyen şu yalnızlık yazılmış
Dağlar aştım, çöller geçtim, bir tek senden geçmedim