Ahmet Sezgin Şiirleri - Şair Ahmet Sezgin

Kız oynarsan erir buzlar
Kalkmaz isen içim sızlar
Hiç susmasın çalsın sazlar
Hadi kalk da oynayalım

Kollarında sarı burma

Ateşten bir gömlek biçtin üstüme
Hasretin okunu bağrıma attın
Allah’tan gelseydi başım üstüne
Sen beni bilerek korlara attın

Mazideki şarkıyı bir daha çalamadım
Senden sonra kimseye kalbimi açamadım
İstesem de yapamam kalbime verir acı
Bekliyorum yıllardır sensin bunun ilacı

Geçse de ömrümün baharı yazı
Mazimde saklarım o esmer kızı
Arada hatırlar anarım bazı
Mimoza kokulu esmer güzeli

Sende ki o tavır, eda kim de var?
Sen gibi geldi mi söyle Müzeyyen?
Sende ki o işve, seda kim de var?
Ne olur bir daha söyle Müzeyyen

Bir gönül görmezse katlanır derler
Ben seni görmeden nasıl yaşarım?
Özlemi en iyi çekenler bilir
Ben seni görmeden nasıl yaşarım?

İsmine şarkılar yazdığım kadın
Bitmeyen kışımsın şimdi Nedimem
Bu şarkı çaldıkça anılsın adın
Dinmeyen yaşımsın şimdi Nedimem

Görmedim ne zamandır gözlerinde sevgiyi
Kalbinin aynasıydı aşkla bakan gözlerin
Aradım çaresizce bana dair bir ışık
Hüzünlü bakıyordu beni yakan gözlerin

Ayrılığı seçsek de
Şu kalbimi dağlama
Bunda senin suçun yok
Ne olursun ağlama

Söylemeye korkarım belki sevmeyeceksin
Hiç sevmemiş yüreğin belki incineceksin
Gönlümdeki yarayı yad eller sarıyorlar
Böylesi bir sevdayı nereden bileceksin