Ahmet Sezgin Şiirleri - Şair Ahmet Sezgin

Çok güzeller gördü gönlüm
Sana gönül verdi gönlüm
Sevgiden taç ördü gönlüm
Deli gibi sevdi gönlüm

Melek desem az gelir
Biraz gülsen yaz gelir
Aşk isterim, naz gelir
Derdimin dermanı yok

Dağlarımda bir efe
Cepken giyer kadife
Zeybek oynar şerefe
Bu dağların efesi, türkü oldu nefesi

Aydın’ın her yakası

Elma gibi yanakların yüzünde
Mavi rengin yedi tonu gözünde
İnci gibi adaların özünde
Yazın güzel, kışın güzel Eğirdir

Serin güz akşamında o hüzün bağlarına
Neden gittin sorarım Eylül kokulu kadın
Kokun hala bağımda güller üzgün burada
Ne haldesin sorarım Eylül kokulu kadın

Sevdiğin o şarkı çaldı bu gece
Hasretin ruhuma daldı bu gece
Gönlüme umarsız bir hüzün saldı
Git dedim gitmedi kaldı bu gece

Dün gece bir yıldız sessizce kaydı
İçimden yalnızca seni diledim
O anda şahidim sadece aydı
Göklerden yalnızca seni diledim

Hicranın ateşi sönmez yanarken
Yüreğim aşk ile atamaz artık
İçimde bir yara durmaz kanarken
Gönlüm ah kimseye akamaz artık

Yeni bir sevdaya yelken açarsam
Sanma ki bir daha gülmez kaderim
Yılların yükünü sırtımdan atıp
Gönlünden kuş gibi uçar giderim

Nerden sevdim bu kızı?
O bir sevda arsızı
Kalbimi çaldı benden
O bir gönül hırsızı

Aşkla bakar gözleri