Belki çok büyüktü sevdan,
Belki de değmezdi çektiklerime.
Belki bir ömür adanmalıydı,
Belki bir an bile durmamalıydı.
Kaç vakit belkilerle geçti,
Ben bir şiirim sevdiğim,
Genç, yaşlı, çocuk kalemlerdeyim,
Her renkte, her yerde, her sevgideyim,
Seven insanın gönlündedir yerim.
Beni söylerler, beni yazarlar aşk diye,
Benimle sunulur nağmeler sevgiliye.
Hayat, doğumla başlayan uzun bir çile,
Çekmek zor, anlatması kolay düşer dile,
Umudu, sevgiyi unuttuğun bir günde,
En güzel mutluluğu bulman dileğiyle…
Anne sesi duymadan geçen çocukluğum,
Meyve olmadan dökülen tomurcukluğum,
Her acıdan beteri de senin yokluğun,
Zor geliyor dostum, renksiz hayat oyunum.
Unuttum yılan gibi kıvrılan yılları,
Yeter, bıktım artık bıktım,
Hep aynı sahnelerden,
Gök ekin gibi fikirlerimizi biçenlerden.
Umut diye, sevgi diye,
Gözyaşı ekenlerden.
Bıktım artık,
Kin kusuyor, zehir boşaltıyor bulutlar,
Irmaklara dönüyor sana giden yollar,
Yıldırımlar yağıyor gökyüzünden üzerime,
Toplamış tabiat ordusu dikilir önümde.
Uzaklarda suya kavuşmuş kurbağa narası,
Anılar yüreğimde sızlayarak,
Senelerce bekledim seni.
Acılarıma acılar katarak,
Sabırla bekledim gelmeni.
İçim isyanlarla doldu taştı,
Gitme sevdiğim gitme.
Her hasretli bekleyiş,
Mutlu sonla bitmez ki.
Gün gelir, istesen de dönemezsin,
Özlemlerin en büyüğüne düşersin.
Bırakın beni bırakın,
Karaları bağlayayım.
Sevdiğim gitti benden,
Yaslar tutup ağlayayım.
Gitti yüreğimin sıcaklığı,
Döner dururum gök kubbe altında,
Kalabalıklar içinde bir başıma.
Bir yol ararım yollar içinde,
Alt üst olurum yol sonlarında.
Dur yok, durak yok yanan alazımda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!