Bu günlerde bir yalnızlıktır dokunuyor,
Karanlıkla büyüyor çaresiz feryadım.
İliklerime kadar üşüyor ürperiyorum.
Geçmişin özlemiyle yanıp,
İçi dışı güzel insanın yasını tutuyorum.
Sessizce andığımda geçmiş zamanı,
Zaman ötesinden bir zaman başlar.
Unutulmaz anlardın bu anılar.
Yeniden hatırlarım her bir anını.
Açılır bir bir hatıra kapılarım.
Hayalin başladığı yerde,
Bir damla yaş düşer göğsüme,
Yüzümde acı bir gülümseme,
Bir yalnızlık çöker gönlüme.
Dalıp gider bakışlarım uzağa,
Umurumda olmaz artık,
Aynada dev gözükenler,
Biz bu tahttan kalktık,
Şimdi kral olsun cüceler
Sen Ankara’ya uzak,
Ben Ankara’dan uzak.
İnanamadım gittiğine,
İnanmadı Ankara bittiğine.
Yüreğe sığmaz sevdalardık,
İşkence çekti aşka sadık ümitlerim,
Sessiz gecelerde kan revan içinde.
Yüz üstü bırakıldı zavallı hayallerim,
Ulaşılmaz yakut güzelliğinin peşinde.
Seni aramakla kaç zaman geçti bilmem,
Kasılıp yürürsün,
Başın sanki bulutta.
Eğil de bir bak,
Ne var ayağının altında.
Fil kadar ağır,
Ölü misali sağırsın.
Düşünceler derin, bakışlar solgun,
Tozlu yol aynı yol, yürüyen yorgun.
Beyaz deri sararmış, gülüşler durgun,
Dün çoktan göçmüş, yarın başka bir oyun.
Yar sevdalanmış gülüşür,
Yüreğimde ak gül üşür,
Balarım kışa dönüşür,
Güller halime üzülür.
Yarim yüzüme gülüver,
Tertemiz bir bahar akşamı,
Parlıyordu bulutsuz gökte yıldızı,
Yıldızlar gökte, çiçekler yerde,
Alabildiğine sere serpe,
Yayılmıştı bir Anadolu iline.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!