Sararmış yapraklar düşüyor dalından,
Çaresizdir ağaçlar, gelen ayrılıktan,
Rüzgarda yapraklar, mektubunda nağmeler,
Hazana karışıp gidiyor güzellikler.
Yeşermez artık ektiğimiz hayaller,
Yoruldu yaşlandı artık bu kağıt kalem,
Neden hala seni arar, yazarlar bilmem.
Uslanmadı dilim şarkını söylemekten,
Uslanmadı gönlüm hep seni özlemekten.
Kanarya sesindeki şarkını,
Nazlanarak uzanan avuçlarını,
Siyah gözlerindeki bakışlarını,
Elif elif demeyi özledim.
Savruldum seherde yollara,
Sevin yiğidim sevin, en güzel şeref senin,
Canını verdin en büyük mukaddes için,
Vaat edilen cennet mekanı içindesin,
Hakkın övdüğü ölümsüzlük makamı senin.
Her beşere nasip olmaz o kutlu makam,
Bildiğin yerde bilmediğin duygular içinde,
Seni anıyorum gecenin en koyu deminde.
Yüzümde tebessümler, sıcaklığın yüreğimde,
Seni yaşıyorum anıların coştuğu yerde.
Gözlerim kapalı, kulaklarımda sesin,
Gidişini anımsıyorum.
Yüzün gülmeye küs,
Başın suçlu gibi eğik.
Gözyaşı yanaklarında,
Dudaklarında bir buruk acizlik.
Bilir misin, çaresizliği, sessizliği,
Güzel anıların, ellerinde erimesini,
Bulut gözleri yağmur yürekleri,
Bilir misin, ateşlerde yanıp erimeleri…
İliklerine kadar kavuran özlemi,
Umudun oldukça bitmez sevdan,
Bir teselli bir söz beklersin yardan.
Uzun faydasız gözyaşı yanaklarında,
Bir ışık ararsın karanlıklar ortasından.
Bitmez acıların, dinmez kederin,
Unutma dostum, beni unutma,
Hatırından dostluğumu çıkarma.
Ne olur üşenme, ağırdan alma,
Göçmediysen bu dünyadan,
Acıda olsa bir selam yolla.
Yüreğinde vatan aşkı olana,
Bayrağı için toprağa baş koyana,
Namusu için kefensiz yatana,
Ne mutlu o büyük insanlara.
Can yaşasın diye, can veren kahramana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!