Varlık içinde yokluk
Yokluk içinde darlık
Günümüzde görünür fikri yoksunluk
Neyine güveniyorsun ey mahluk
Biri gece yarısı başını mı okşadı
Karışık bir dünyada yaşıyoruz
Kimisi memnuniyetsizlik saçıyor
Kimisi memnuniyetten uçuyor
Kimileri ayrılıklar ülkesi diyip kaçıyor
Dünyalık zevleri alanlar yeterli bulmuyor
Mükemmel bir şehir
Villalarla kurulmuş müzahir
Bir deprem yaşamış bu şehir
Yerle bir olmuş kalmamış hiçbir mamur
Eskiden bu yerde şehir mi vardı ne
Bütün varlık toprakla bir olur
Göklere yükselen bir ses duyulur
Kıyamet koptu diye yayılır
Ey emvat kalk diye uyarılır
Uyarıların keyfi değil cebriliğine inanılır
Kalptan kalbe yol değil köprüler kurulur
Zamanla yorgun atlı gibi onun üzerinde durulur
Bazen bir fincan kahvenin hatırı sorulur
Her zaman selam sabaha ihtiyaç duyulur
Geçit vermeyen dağlar delinir
“Vur kazmayı Ferhat çoğu gitti azı kaldı” denilir
Bilgiyle yüklü bir insan
Adına öğretmen derler her an
Halkın rehberi o canan
Etkilenmezse bozuk düzen.
Bakışları hep ileri
Geçmiş yıllara döndü hayalim
Düşündükçe titretiyor beni o halim
Bazen asık yüzle gediyordu günlerim
Hayatımın temellerinin atıldığını bilmezdim
Dönüp baktım geçmiş otuz altı yıl
Bu okuldan öğrenciler gidiyor
Bir öğretmen buna etki ediyor
T-M öğrencileri ne diyor!
Bir öğretmenin ruhaniyeti etki ediyor
“Edepsizden edep dilenmek edepsizliktir”
Bülbül gülü ne kadar sever
Gül ağaçları arasında canıyla öder
Ona sevgisini göstermek için çatlar
Bülbül gülü hep böyle sever
Kışı karı seven yok mu?
Kederlenme deli gönül
Model oldun bir ömür
Unutma kulluk budur
Senin halin ölüme kadar kul olmaktır
Etrafındakiler seni bırakıp gitse de
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!