Adın kadar güzel olsan
Atalar çıktı Ergenekon’dan
Adaletle yurtlar kuralım derken
Adını kirlenen Ergenekon
Zevk ve sefa için koşan
Tarihi değeri olan evler
İnsanın gözü önünde erirler
Kendi zamanlarında mükemmeldiler
Onlar tarihi evlerdi.
Günümüzün evlerinden çok farklı
Uzayda dolaşan şu alem
Üzerinde yaşıyanlar farklı bir alem
Bazıları bazılarına sıkıntı veriyor zalam zalam
Doğru ile yanlış aynı yerde halen
Bilindiği halde söyleniyor yalan
Menfaati için kendini bile saymıyor insan
Asena dişini gıcırdatır
Açlıktan salyasını akıtır
Çürük ideallerine bakıtır
Temelsiz düşten vazgeçmek sana yakışır
Öteler ötesine geçene yapış
Mehmet akif anlatıyor
Berlin’de görevde bulunur
Çevreyi sarsan çan sesleri duyulur
Beyinleri tırmalarcasına çınlıyor
Bu ne haldir diye sorulur
Dur gönül;
Afaka kendini dağıtma
fermanı elden bırakma
Her şeyi kafana takma.
Bir çizgi;
Kazan gibi kaynayan
Bir günü diğerine uymayan
Üzerine atılanları oyalayan
Çekiciliğiyle aldatan,dünya
Üzerinde yaşayanlar farklı
En üst seviyede görür kendi kendini
Bir eşinin olmadığını sayar benliğini
Başkalarına yukarıdan bakmak
Onun en büyük gurur kaynağı
Bilmez sonunda yanıldığını.
07022007.1000 Ahmet Özcankaya
Rabbin bağına girdik
Oradan neler derdik
Yoksa kendimize zulüm mü ettik?
Bizi bahara erenlerden eyle dedik
Etraf yeşilin tonlarıyma donanmış
İnsan bir zaman yok idi
Bir kısmı uhradan gelmekteydi
Bir kısmı dünya süsüne denkdi
Sonra aciz olarak dünyaya geldi.
Çareyi ağlamakta bulan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!