Ahmet Otman Şiirleri - Şair Ahmet Otman

İnsanların ortak noktası
Otogarlar
Simalar farlı farklı
Gülenler,üzülenler
Elinde valiz koşuşturanlar
“Haydi kalkıyor” dendiğinde

Seni;
Ölüm kadar yakın
Buluyorum
Kendime.
Neden mi?
Ölüm...

Gidiyorum demek
Kolay mı o kadar
Çat kapı...
Uzun bir yol
Biter mi sanıyorsun?
Biter mi bu devran.? ..

'R.Mithat Yılmaz'a'

Yıllar öncesi,
Anamın tarhana çorbasını özlerdim.
Bakıp bakıp Harput tepelerine...
Yıllar öncesi;

Nasıl sevdim seni bir bilsen
Ne diller döktüm sana bilsen
Geçen ömrü ömürden sayma
Nasıl sevdim seni bir bilsen

Gözler başka söylüyor seni

Hani biz candan iki dost gibiydik
Her konuda hem fikir,bir gibiydik.
Ne değişti de şimdi düşman olduk
O günler geri gelir mi ne dersin?

Maviye boyadım sevdamı
Bir tuvale
Gökyüzüne saldım
Sarı kanaryamı
Uçsun özgürlüğünce
Maviliklere dolansın...

Çıktım yola geldim dergâhına
Hakk’tan alıp halka veren Sema-ına
Gel diyorsun,ne olursan ol gel,
Geldim,beni huzuruna kabul eyle MEVLÂNA.

Et göre göre bıktık
Sihirli kutuda
İki kelimeden yoksun
Çıtırlar...
Et gösterisinde
Kasaptaki eti gördükçe

Sen bana uzaksın
Uzaktasın sevdiceğim.
Yakında olsa gözlerin
Tutsam elini ellerimle
Gönlün uzak,
Uzaktasın sevdiceğim...