Ahmet Otman Şiirleri - Şair Ahmet Otman

Dur dedim fısıldayarak
Dur...
Durmadı.
Vur dedim inleyerek
Ok saplanmış kalbime
Vur...

Doğmuşum,
Onbirinde onbirinci ayın
Gecenin onbirinde
Şansım onbirlerle yürüdü hep
On bir Eylül ile noktalandı,
Okul yaşantım.

Yangın var
Diye bağırdım
ardından
Diyecektim ki.......
İffaiye çağırdılar
bir telaş içinde

Gece uçan kuştu
O! ...
Yarasa.
Belki görür beni dedim
Ne mümkün
Kördü! ...

Seni sordum dün aynalara
Sorma dediler,sorma...
Yağmurlara sordum,
Duramadım;
Çisil çisil yağan yağmurlara...
Bulutlar kararıp,şimşekler çaktı

Bülbülün güle imiş figanı
Gülsüz bülbülü neyleyim ben.
Benim yaşam kaynağım sen isen
Sensiz yaşamayı neyleyim ben.

Ağaç yaprağını solmadan dökse,

Daha dün
Güneş yakıyor diye
Yazlıkları çıkarmaya çalıştık
Bugün 31 Mart.
Sanki kar yağıyor
Şaka mı yoksa?

Çocukluğumuzun oyunu
Misket
Düğünlerde, folklörümüzde
Misket.
Kızlarımıza verdiğimiz isim
Misket

Hep deriz ya dünyaya
Menfaat dünyası...
Değer mi;
Nokta kadar menfaate,
Virgül gibi eğilmeye? ...

Büyük şairdin sen
Ümit Yaşar
Bizlerde şairiz şimdi,
Ümitsiz yaşar