Ahmet Nejat Alperen Şiirleri - Şair Ahme ...

Bir gemi kalkar bu limandan, sessiz ve usulca,
Yelkenlerini açar rüzgarın kollarında.
Denizin mavisiyle buluşur ufuk çizgisi,
Gemi, bilinmezliklere doğru yol alır yavaşça.

Martılar eşlik eder bu vedaya kanat çırparak,

Bir gönül düşün,
Seni arayan,
Bir de beni düşün,
Sensiz kalınan.
Yüreğime sığınan

Elbet bir gün gelir toprak oluruz,
Göklere yükselen rüyalar soluruz.
Ne var ki bu dünya bir serap gibidir,
Gururla kibirle neye yarar, söyleyin?

Mezarlar bize gerçekleri hatırlatır,

Bir gün anlarsın her düşen yaprağın ardında,
Bir hikaye, bir öğüt, belki de bir ders vardır.
Hayatın döngüsünde her an yeni bir başlangıç,
Bir gün anlarsın, her kayıp aslında bir kazançtır.

Zamanın akışında bazen kaybolur insan,

Bir güz sabahının hüznü düşer şehre,
Rüzgarın serin nefesiyle yüzlere.
Dallardan düşen yapraklar örtü gibi,
Örtüler üstüne sonbaharın sessizliği.

Güneş hafif gülümserken gökyüzüne,

Bir hayal kurdum yalnız ikimiz için yazılan
Gözlerinde saklı bir dünya, sadece bizim için.
Rüya gibi bir yaşam, sevgiyle örülen, şekillenen
Gönlümüzde yeşeren, sonsuz bir sevda tükenmeyen.

Gökyüzünde parlayan yıldızlar gibi parlayan,

Gizem dolu
gözlerin perde ardında,
Belirsiz bir rüya, yoksa bir hayal misin?

Sensiz geçen
her an içimde fırtına,

**Bir Kalp Yangını**

Sustu bütün kelimeler,
sadece kalbim konuştu o an.
Alevlerin ortasında,
bir kor gibi yandı adın.

Benim sevdam bir kır çiçeğine benzer,
Bazen güneşin altında solar,
Bazen rüzgarla dans eder, coşar.

O bir papatya gibidir kırlarda,
Beyaz yapraklarıyla doğaya ışık saçar,

Bir koyup gitsek inceden inceye,
Rüzgarın melodisi çalsın aramızda.
Gökyüzüne yazılmış türküler eşlik etsin,
Sevdamızın izini bıraksın yıldızlar arasında.

Yürüsek uzaklara, ayak izlerimizde izler,