Ahmet Nejat Alperen Şiirleri - Şair Ahme ...

Sessizliğe göm beni,
Sözlerin yetmez,
Derdimi anlatmaya.
Gözlerin anlasın,
Bakışlarla görsün,
Sükûtun içinde,

Gözümde sessiz, derin bir ayna,
Yansır içimdeki saklı rüyaya.
Bir sır gibi parlar göğsümde yana,
Taşır gönlümdeki yitik dünyaya.

Kim baksa içine, kendini bulur,

sessizce,
yürüdüm
içimdeki zamana
bir çiçeğin rüyasında uyuyan
yalnızlığa adı konmamış
bir özlem gibi

Sözcüklerin kifayetsiz kalır,
Anlatmaya bu aşkın derinliğini.
Gözlerinle okur, kalbinle hissedersin,
İçimdeki duyguları, sevgiyi.

Sessizlik, en saf anlatım aracıdır,

Dilimin ucunda bir kelebek çırpınışı,
Adın, ruhumun en kuytu dehlizlerinde yankılanan kadim bir melodi.
Söylemeye kıyılamayan, unutulmaya direnen,
O ince sızı, her nefeste içime işleyen.
Vedalar vardır, evet, hiç söylenmemiş,
Ama her gün yeniden yaşanan,

Sessizlik çöker gecenin üstüne,
Yalnızlık dokunur ince tenime.
Bir ateş titrer dudaklarımda,
Gözlerin kaybolur düş perdesinde.

Ey sessizlik, garip sırdaşım,

Suskun Nebiler Zamanı
Bir zaman vardı;
Söz, gökten inerdi
Ve dağlar ürperirdi
Bir tek harfin ağırlığından.

Susma, vatan sevgisiyle dolu yürekler ,
Vatanına ihanet edenlere karşı durmalısın.
Milleti aciz görenlere karşı dik durmalısın,
Güçlü duruşunla onlara meydan okumalısın.

Kelime oyunlarıyla hedef saptıranlara karşı,

Susma bir tanem,
geceler uzun,
Sözlerin bir ışık,
dünyama dokun.
Gözlerin bir sır,
derin bir okyanus,

Gör istidatını nasıl şahane
Çareler var iken bulma bahane
İmkânlar serilmiş, söyle daha ne?
Dermanımız varken yatmak olur mu?

Toprak ağlıyorken sen gülme sakın